به گزارش صد آنلاین، خوردن پوست ماهی به دلایل زیر میتواند برای سلامتی خطرناک باشد:
جیوه (به خصوص متیلجیوه) یک فلز سنگین سمی است که از طریق آلودگی صنعتی وارد آبهای دریا میشود.
ماهیها این ماده را از آب جذب میکنند و جیوه بهویژه در پوست، چربی و اندامهای داخلی (مثل کبد) آنها تجمع مییابد.
مصرف جیوه باعث اختلالات عصبی، آسیب به کلیهها و خطر برای زنان باردار و کودکان میشود.
پوست ماهی در تماس مستقیم با آب آلوده است و نیتراتها، دیوکسینها، میکروپلاستیکها و سایر آلایندهها را جذب میکند.
نیتراتهای زیاد در بدن به نیتروزامینها تبدیل میشوند که سرطانزا هستند و ریسک ابتلا به سنگ کلیه را افزایش میدهند.
ترکیبات سمی پوست ماهی میتواند باعث التهاب کلیهها، تشکیل سنگ کلیه و نارسایی کلیوی در طولانیمدت شود.
هضم پوست ماهی (بهویژه در ماهیهای پرچرب) برای دستگاه گوارش سنگین است و ممکن است باعث مسمومیت غذایی شود.
۱. پوست ماهی را جدا کنید: قبل از پختن یا خوردن ماهی، پوست آن را کاملاً جدا نمایید.
۲. ماهیهای کمجیوه مصرف کنید: مثل ماهی سفید، قزلآلای پرورشی و سالمون. از مصرف ماهیهای شکارچی بزرگ (مثل کوسه، ارهماهی و شاهماهی) خودداری کنید.
۳. منبع ماهی را بررسی کنید: ماهیهای پرورشی استاندارد معمولاً آلودگی کمتری دارند.
۴. مصرف متعادل: حتی بخشهای گوشتی ماهی را بیش از ۲ بار در هفته مصرف نکنید (بهویژه برای کودکان و زنان باردار).
سازمان غذا و داروی جهانی (FDA) تأکید میکند که جدا کردن پوست، چربی احشایی و آبششها، تا ۴۰٪ از جیوه ماهی را کاهش میدهد./اختصاصی صد آنلاین