به گزارش صد آنلاین، در مورد روغن حیوانی (گِهی یا روغن زرد) و ادعاهای مطرح شده، لازم است نکات علمی و تغذیهای را با دقت بررسی کنیم:
برخی مطالعات نشان میدهند روغن حیوانی حاوی ویتامینهای A, D, E, K و اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه است که جذب سریعتری دارند.
در طب سنتی به خواصی مانند تقویت سیستم ایمنی، تأمین انرژی و مرطوبکنندگی پوست اشاره شده است.
اما ادعاهای ضدسرطانی یا درمان سوختگی نیازمند شواهد علمی قویتر هستند و هنوز توسط تحقیقات معتبر تأیید نشدهاند.
این ادعا که "روغن حیوانی هرگز در رگها رسوب نمیکند" نادرست است. روغن حیوانی عمدتاً از چربی اشباع (حدود ۶۰-۷۰%) تشکیل شده است. مصرف زیاد چربیهای اشباع، کلسترول LDL (مضر) را افزایش میدهد که میتواند منجر به تصلب شرایین و انسداد عروق شود.
سازمانهای بهداشتی جهانی (مانند WHO و AHA) مصرف چربیهای اشباع را به کمتر از ۱۰% کالری روزانه محدود میکنند.
روغنهای صنعتی هیدروژنه (مانند مارگارین) حاوی چربیهای ترانس هستند که برای سلامت قلب بسیار خطرناکتر از چربیهای اشباع هستند. این چربیها سطح LDL را افزایش و HDL (مفید) را کاهش میدهند.
اما روغنهای گیاهی غیرهیدروژنه (مانند روغن زیتون، آووکادو یا کانولا) حاوی چربیهای غیراشباع هستند که برای قلب مفید محسوب میشوند.
روغن حیوانی در مقادیر کم و محدود (به عنوان بخشی از رژیم متعادل) قابل استفاده است، اما نباید جایگزین روغنهای گیاهی سالم شود.
برای سلامت قلب، چربیهای غیراشباع (روغن زیتون، ماهی، آجیل) گزینههای بهتری هستند.
افراد با سابقه چربی خون بالا، بیماریهای قلبی یا دیابت باید از مصرف زیاد روغن حیوانی خودداری کنند.
اگرچه روغن حیوانی در فرهنگ تغذیهای برخی مناطق جایگاه دارد، اما ادعاهای سلامت مرتبط با آن اغلب اغراقآمیز هستند. برای حفظ سلامت قلب و عروق، کاهش چربیهای اشباع و پرهیز از چربیهای ترانس (روغنهای صنعتی هیدروژنه) توصیه میشود. همواره تعادل و تنوع در رژیم غذایی را فراموش نکنید./ اختصاصی صد آنلاین