به گزارش صد آنلاین، درست اشاره کردید که افراد مبتلا:
کاهش وزن سریع و شدید:
محدودیت شدید کالری دریافتی، گاهی تا حد گرسنگی کشیدن.
وزن بدن به طور قابل توجهی پایینتر از حد طبیعی برای سن و قد.
وسواس نسبت به غذا و بدن:
شمارش وسواسی کالریها، چربیها یا گرمهای غذا.
تمرکز افراطی بر "غذای سالم" یا رژیمهای سختگیرانه.
رفتارهای اجباری مانند ورزش بیشازحد برای سوزاندن کالری.
تحریف تصویر بدن:
باوجود لاغری مفرط، خود را "چاق" یا "ناقص" میبینند.
انکار شدت کاهش وزن (حتی وقتی دیگران ابراز نگرانی میکنند).
علائم جسمی:
قطع قاعدگی در زنان (آمنوره)، خشکی پوست، ریزش مو.
احساس سرمای دائمی، ضعف عضلانی، پوکی استخوان.
مشکلات گوارشی، کمخونی و اختلالات قلبی (که میتواند کشنده باشد).
علائم روانی و رفتاری:
انزوای اجتماعی (بهویژه در موقعیتهای مرتبط با غذا).
پنهانکاری (مثلاً دور ریختن غذا یا دروغ دربارهٔ خوردن).
تحریکپذیری، افسردگی یا اضطراب.
افکار خودکشی در موارد شدید.
برخلاف پرخوری عصبی (بولیمیا)، افراد مبتلا به بیاشتهایی عصبی معمولاً پرخوری نمیکنند یا از روشهای پاکسازی (استفراغ عمدی) استفاده نمیکنند، اما نوعی از آنورکسیا وجود دارد که همراه با پاکسازی است.
این اختلال به مداخله تخصصی نیاز دارد:
درمان رواندرمانی: مثل CBT (درمان شناختی-رفتاری) برای تغییر الگوهای فکری.
نظارت پزشکی: درمان مشکلات جسمی و بازگرداندن وزن سالم.
حمایت خانواده: آموزش خانواده برای ایجاد محیط حمایتی.
دارودرمانی: درصورت وجود افسردگی یا اضطراب همزمان.
بیاشتهایی عصبی بالاترین نرخ مرگومیر را در بین اختلالات روانی دارد. تشخیص زودهنگام و درمان فوری نجاتبخش است. اگر خودتان یا اطرافیانتان این نشانهها را دارید، فوراً از متخصصین روانپزشک، روانشناس یا مراکز تخصصی اختلالات خوردن کمک بگیرید./اختصاصی صد آنلاین