به گزارش صد آنلاین، در ادامه مروری بر این ادعاها و وضعیت پژوهشی آنها ارائه میشود:
کرفس حاوی آنتی اکسیدانها (مانند ویتامین C، فلاونوئیدها) است که ممکن است به مبارزه با استرس اکسیداتیو و محافظت از پوست کمک کند.
با این حال، هیچ مطالعه مستقیمی ارتباط نوشیدن آب کرفس با کاهش چروکهای پوستی را اثبات نکرده است. اثرات احتمالی ممکن است ناشی از هیدراتاسیون یا ترکیب با سایر عوامل سبک زندگی باشد.
کرفس کالری بسیار پایینی دارد و ممکن است بهعنوان یک نوشیدنی کمکالری در رژیمهای کاهش وزن استفاده شود.
ادعای "لاغری با آب کرفس" اغلب اغراقآمیز است. کاهش وزن پایدار نیاز به تعادل کالری، ورزش و تغییرات بلندمدت در رژیم غذایی دارد. فیبر موجود در کرفس کامل (نه آب آن) ممکن است به سیری کمک کند، اما آبگیری بخشی از این فیبر را حذف میکند.
برخی مطالعات حیوانی نشان میدهند که عصاره دانه کرفس ممکن است اثرات ضد دیابتی داشته باشد، اما این نتایج بهطور مستقیم به آب کرفس مرتبط نیستند.
شواهد انسانی کافی برای تأیید این ادعا وجود ندارد. افراد مبتلا به دیابت باید با پزشک خود مشورت کنند و به درمانهای مبتنی بر شواهد تکیه کنند.
به گزارش صد آنلاین ،کرفس حاوی ترکیباتی (مانند فِتالیدها) است که ممکن است اثر ادرارآور داشته باشد و به دفع سموم کمک کند. با این حال، شواهد علمی قوی درباره پیشگیری یا درمان سنگهای کلیه/صفرا با آب کرفس محدود است.
مصرف آب کافی و رژیم غذایی متعادل نقش کلیدی در پیشگیری از سنگ کلیه دارد. در موارد سنگهای صفراوی، برخی مواد غذایی ممکن است حتی علائم را تشدید کنند.
سدیم بالا: آب کرفس طبیعی سدیم نسبتاً بالایی دارد که ممکن است برای افراد مبتلا به فشار خون بالا مناسب نباشد.
تداخلات دارویی: مصرف مقادیر زیاد کرفس ممکن است با داروهای رقیقکننده خون (به دلیل ویتامین K) یا داروهای تیروئید تداخل داشته باشد.
مصرف متعادل: زیادهروی در نوشیدن آب کرفس ممکن است به مشکلات گوارشی یا عدم تعادل الکترولیتها منجر شود.
آب کرفس میتواند بهعنوان بخشی از یک رژیم متنوع و سالم مصرف شود، اما نباید بهعنوان جایگزینی برای درمانهای پزشکی یا معجزه سلامتی در نظر گرفته شود. برای تأیید ادعاهای مطرحشده، به پژوهشهای انسانی با کیفیت بالا نیاز است. پیش از ایجاد تغییرات بزرگ در رژیم غذایی، بهویژه برای افراد مبتلا به بیماریهای زمینهای، مشورت با پزشک یا متخصص تغذیه ضروری است./اختصاصی صد آنلاین