به گزارش صد آنلاین،برخی از مهمترین مزایا عبارتاند از:
شکر باعث ایجاد فرآیند «گلیکاسیون» در پوست میشود که کلاژن و الاستین را تخریب میکند و منجر به چینوچروک و آکنه میشود.
کاهش مصرف قند التهاب پوستی را کم کرده و درخشندگی طبیعی پوست را بازمیگرداند.
مصرف شکر باعث نوسانات قند خون (افزایش ناگهانی و سقوط سریع انرژی) میشود.
حذف قندهای افزوده به حفظ سطح انرژی پایدار در طول روز کمک میکند.
شکر کالری بالا اما ارزش غذایی صفر دارد و حذف آن از پرخوری و ذخیره چربی شکمی جلوگیری میکند.
کاهش قند خون ناپایدار، هوسهای غذایی برای شیرینیجات را کم میکند.
نوسانات قند خون با تحریکپذیری، اضطراب و افسردگی مرتبط است.
ثبات قند خون به تعادل هورمونها (مانند سروتونین و دوپامین) کمک میکند.
شکر افزوده باعث ترشح مولکولهای التهابی (مانند سیتوکینها) میشود که با بیماریهایی مانند آرتریت، بیماریهای قلبی و دیابت مرتبط است.
التهاب کمتر به معنای بهبود سریعتر آسیبها و کاهش درد مفاصل است.
شکر اصلیترین عامل پوسیدگی دندان و رشد باکتریهای مضر در دهان است.
قطع مصرف قند از تشکیل پلاک دندانی و مشکلات لثه جلوگیری میکند.
مصرف بالای شکر با دیابت نوع ۲، کبد چرب، بیماریهای قلبی و حتی برخی سرطانها مرتبط است.
کاهش قند خون و بهبود حساسیت به انسولین، خطر این بیماریها را کم میکند.
شکر رشد باکتریهای مضر روده را افزایش میدهد و تعادل میکروبیوم را برهم میزند.
کاهش قند به تقویت سیستم ایمنی و جذب بهتر مواد مغذی کمک میکند.
قطع کامل شکرهای افزوده (مانند نوشابه، شیرینیها، آبمیوههای صنعتی) توصیه میشود، نه قندهای طبیعی موجود در میوهها یا عسل. برای تغییر رژیم، بهتر است بهتدریج شکر را کاهش دهید و در صورت نیاز با یک متخصص تغذیه مشورت کند./ اختصاصی صد آنلاین