به گزارش صد آنلاین، برخی از خواص سنتی آن عبارتاند از:
کاهش اضطراب، افسردگی خفیف تا متوسط و بهبود خلقوخو (به دلیل تأثیر بر سطح سروتونین و دوپامین).
کمک به درمان بیخوابی و استرس.
استفاده سنتی برای مقابله با سرماخوردگی، آنفولانزا و عفونتهای ویروسی.
خاصیت ضدالتهابی و آنتیاکسیدانی.
بهبود هضم غذا، کاهش نفخ و تسکین زخم معده (به دلیل ترکیبات ضداسپاسم و ضدالتهاب).
خاصیت ضدباکتریایی و ضدقارچی در مواجهه با زخمهای سطحی یا عفونتهای پوستی.
کاهش دردهای قاعدگی و تنظیم چرخه ماهانه (به دلیل تأثیرات هورمونی).
استفاده سنتی برای دفع سنگ کلیه و کیسه صفرا (بهعنوان مُدر و ضداسپاسم).
کاهش سردرد، میگرن و دردهای عضلانی (به دلیل خواص ضدالتهابی).
درمان سوختگیهای خفیف، اگزما و التهاب پوستی (روغن چای کوهی).
تداخلات دارویی: این گیاه ممکن است با داروهای ضدافسردگی، ضدبارداری، ضدویروس HIV و رقیقکنندههای خون تداخل خطرناک ایجاد کند.
عوارض جانبی: حساسیت به نور (فوتوسنسیتیویته)، خشکی دهان و سرگیجه در مصرف طولانیمدت.
توصیه: پیش از مصرف، بهویژه در موارد بارداری، شیردهی یا بیماریهای خاص، با پزشک مشورت شود./ اختصاصی صد آنلاین