به گزارش صد آنلاین، بلکه، فعال شدن نوع خاصی از سلولهای بنیادی نقش کلیدی در این موضوع دارد. این کشف جدید، درک ما را از تغییرات بدنی ناشی از پیری عمیقتر کرده است.
تغییرات بدنی و نقش سلولهای بنیادی
با افزایش سن، ترکیب بدن انسان دستخوش تغییراتی میشود: توده عضلانی کاهش مییابد و چربی، بهویژه در ناحیه شکم، افزایش پیدا میکند. دانشمندان از دانشگاه کالیفرنیا در لسآنجلس (UCLA) نوع خاصی از سلولهای بنیادی را شناسایی کردهاند که به نام «پریآدیپوسیتهای پیشتعریفشده» (CP-As) شناخته میشوند. این سلولها در دوران جوانی غیرفعال هستند، اما با رسیدن به میانسالی، فعالیت آنها افزایش مییابد و شروع به تولید سلولهای چربی جدید میکنند.
چگونه این فرآیند کار میکند؟
محققان دریافتند که فعال شدن CP-As از طریق مسیر سیگنالدهی LIFR (گیرنده عامل مهارکننده لوکمی) صورت میگیرد. این مسیر سیگنالدهی، بهویژه در ناحیه شکم، باعث تجمع چربی میشود. مسدود کردن این مسیر میتواند به عنوان روشی امیدوارکننده برای توسعه درمانهای جدید علیه افزایش چربی مرتبط با پیری مطرح شود.
نتایج آزمایشها
در آزمایشهای انجامشده روی موشها، مشخص شد که حتی وقتی سلولهای بنیادی پیر به بدن موشهای جوان پیوند زده میشود، این سلولها همچنان به طور فعال سلولهای چربی تولید میکنند. در مقابل، سلولهای جوان در بدن موشهای پیر، کمفعال باقی میمانند.
تحلیلهای انجامشده روی بافتهای انسانی نیز وجود CP-As مشابه در افراد میانسال را تأیید کرد. این کشف توضیح میدهد که چرا حتی افرادی که وزن خود را حفظ میکنند، با افزایش سن شاهد تغییر در ترکیب بدن خود هستند: کاهش توده عضلانی و افزایش لایههای چربی.
نظر متخصصان
دکتر تسون وان ، یکی از نویسندگان این تحقیق، اظهار داشت: «پیری به ظهور نوع جدیدی از سلولهای بنیادی منجر میشود که به طور انبوهی سلولهای چربی تولید میکنند، بهویژه در ناحیه شکم.»
این تحقیق که در مجله علمی Science منتشر شده، نه تنها دلیل افزایش چربی شکم در سنین بالا را روشن میکند، بلکه افقهای جدیدی برای توسعه درمانهای ضد اضافه وزن مرتبط با پیری باز میکند.
نتیجهگیری
افزایش چربی شکم با افزایش سن، پدیدهای طبیعی است که به دلایل بیولوژیکی و فعال شدن سلولهای بنیادی خاص رخ میدهد. این کشف میتواند به توسعه روشهای درمانی جدید کمک کند و امیدهایی برای مدیریت بهتر سلامت و ترکیب بدن در سنین بالاتر ایجاد کند./ خبرنگاران جوان