به گزارش صد آنلاین، علم تغذیه مدرن، در کنار آموزههای طب سنتی، بارها هشدار داده است که برخی غذاها نباید همزمان مصرف شوند، زیرا نهتنها ارزش غذایی را کاهش میدهند، بلکه میتوانند باعث ایجاد اختلال در دستگاه گوارش و حتی بروز بیماریهای مزمن شوند. از نفخ و سوءهاضمه گرفته تا خوابآلودگی، رفلاکس، جذب ناقص آهن یا کلسیم، میتوانند نتیجه ترکیبهای اشتباه غذایی باشند.
بدن انسان برای هضم انواع غذاها، از آنزیمها و محیطهای شیمیایی مختلفی استفاده میکند. برخی غذاها نیاز به محیط اسیدی دارند، برخی دیگر در محیط قلیایی بهتر شکسته میشوند. مصرف همزمان غذاهایی با شرایط هضم متفاوت، میتواند فعالیت آنزیمها را مختل کرده، مدت زمان ماندگاری غذا در معده را افزایش دهد و باعث تخمیر، تولید گاز و ناراحتی گوارشی شود. همچنین، برخی ترکیبها مانع جذب کامل ویتامینها و املاح شده و در طولانیمدت موجب کمبودهای تغذیهای میشوند.
در ادامه، ترکیبهای ناسازگار غذایی را با جزئیات علمی و تجربی بررسی میکنیم تا شما بتوانید تغذیهای هوشمندانهتر و سالمتر داشته باشید.
مصرف گوشت با ماست یا دوغ، بهویژه در وعده ناهار، در فرهنگ غذایی ایرانی بسیار رایج است. اما این ترکیب برای معده سنگین است و هضم آن دشوارتر میشود. گوشت به محیطی اسیدی نیاز دارد و لبنیات محیطی خنثی یا قلیایی دارد. این تضاد باعث کاهش کیفیت هضم و در برخی افراد منجر به نفخ، اسهال یا بیحالی میشود. همچنین لبنیات جذب آهن گوشت را کاهش میدهد، بهویژه در افرادی که کمخونی دارند.
میوهها سریع هضم میشوند، در حالیکه غذاهای اصلی مدت زمان بیشتری در معده میمانند. خوردن میوه بلافاصله بعد از غذا باعث تخمیر آن در معده، تولید گاز و نفخ میشود. علاوهبرآن، قند طبیعی میوهها ممکن است بر کنترل قند خون بعد از وعده تأثیر بگذارد. بهترین زمان مصرف میوه، ۳۰ دقیقه قبل یا ۲ ساعت بعد از غذاست.
چای حاوی تانن و قهوه حاوی کافئین است که هر دو جذب آهن غیرهم (آهن موجود در منابع گیاهی) را مختل میکنند. مصرف این نوشیدنیها بلافاصله پس از غذا، بهویژه در افراد مبتلا به کمخونی و فقر آهن میتواند وضعیت آنها را بدتر کند. بهتر است نوشیدن چای یا قهوه را به یک تا دو ساعت بعد از غذا موکول کنید.
ترکیب رایجی مثل برنج با مرغ یا استیک با سیبزمینی، ممکن است خوشطعم باشد، اما برای سیستم گوارش چالشی جدی است. نشاستهها نیاز به آنزیم آمیلاز دارند که در محیط قلیایی دهان و معده فعال است، در حالی که پروتئینها به آنزیم پپسین و محیط اسیدی نیاز دارند. ترکیب این دو باعث تداخل در ترشح آنزیمها و کاهش راندمان هضم میشود.
ترکیب شیر یا ماست با موادی مانند ترشی، لیموترش یا خورشهای پرادویه میتواند باعث انعقاد سریع پروتئین شیر در معده و سخت شدن فرآیند هضم شود. این ترکیب نهتنها باعث نفخ و احساس سنگینی میشود، بلکه در طب سنتی نیز از آن بهعنوان ترکیبی مضر برای مغز، کبد و پوست یاد شده است.
بسیاری از ما ماست میوهای را بهعنوان یک خوراکی سالم تصور میکنیم. اما ترکیب ماست با میوههای اسیدی مثل پرتقال، گریپفروت، توتفرنگی یا آناناس میتواند باعث برهم خوردن تعادل باکتریهای مفید روده و افزایش احتمال نفخ یا اسهال شود. ماست بهتر است با میوههای شیرینتر مانند موز یا سیب پخته مصرف شود.
گوجهفرنگی یک ماده اسیدی است که در صورت ترکیب با نشاستهها مثل برنج، نان یا سیبزمینی ممکن است باعث افزایش ترشح اسید معده، رفلاکس یا نفخ شود. غذاهای محبوبی مانند پیتزا یا پاستا با سس گوجه، در افراد مستعد رفلاکس باید با احتیاط مصرف شود.
در بسیاری از منابع طب سنتی آمده که حرارت دادن عسل باعث تولید ترکیباتی میشود که ممکن است برای بدن مضر باشند. اضافه کردن عسل به چای داغ یا غذاهای گرم میتواند از ارزش تغذیهای آن بکاهد و در بلندمدت بر سلامت کبد و دستگاه گوارش تاثیر منفی بگذارد.
آب سرد یا یخ ممکن است فرآیند گوارش را کند کرده و منجر به گرفتگی عضلات معده یا سوء هاضمه شود. مصرف آب ولرم یا نیمهگرم، بهترین انتخاب هنگام غذاست.
گرچه از نظر علمی تضاد مستقیمی بین این دو ماده غذایی دیده نشده، اما بسیاری از منابع طب سنتی این ترکیب را باعث تولید سم، حساسیتهای پوستی و بوی بد بدن میدانند. در صورتی که معده حساسی دارید، بهتر است این دو را در یک وعده مصرف نکنید.
برای پیشگیری از مشکلات گوارشی و جذب بهتر مواد مغذی، بهتر است:
انتخاب صحیح غذاها و نحوه ترکیب آنها، نقش مهمی در سلامت دستگاه گوارش، جذب مواد مغذی و پیشگیری از بیماریهای مزمن ایفا میکند. بسیاری از مشکلاتی که روزانه با آن روبهرو هستیم؛ مانند سنگینی، نفخ، خوابآلودگی یا بیحالی بعد از غذا، به خاطر ترکیبهای اشتباه غذایی است. با یادگیری و رعایت اصول سادهای که در این مطلب به آن پرداختیم، میتوانید عملکرد بدن خود را بهبود بخشیده و از انرژی و نشاط بیشتری برخوردار شوید.
به خاطر داشته باشید که تغذیه فقط پر کردن معده نیست؛ بلکه یک مهارت هوشمندانه برای زندگی بهتر است./ همشهری