به گزارش صدآنلاین، این بیماری با علائم مشخصی همراه است که شامل:
تشکیل پوستههای چرب و زردرنگ روی پوست سر
قرمزی و التهاب قابل مشاهده
احساس خارش شدید و گاهی سوزش
پوستهریزی قابل توجه (شوره شدید)
در موارد پیشرفته، ترشحات چسبناک و تراوش مایع از ضایعات
الگوی سنی و تفاوتهای بالینی:
این بیماری در گروههای سنی مختلف، تظاهرات متفاوتی دارد:
در نوزادان (کلاه گهوارهای): ضایعات ضخیم، چرب و زردرنگ که معمولاً تا 12 ماهگی خودبهخود بهبود مییابند.
در بزرگسالان: معمولاً بین 30-60 سالگی شروع شده و سیر مزمن با دورههای عود و بهبودی دارد.
پاتوفیزیولوژی و عوامل اتیولوژیک:
علت دقیق این بیماری ناشناخته است، اما چندین عامل در بروز آن نقش دارند:
عوامل میکروبی:
رشد بیش از حد مخمر مالاسزیا روی پوست
تغییر در میکروبیوم طبیعی پوست
عوامل داخلی:
اختلال در عملکرد سیستم ایمنی
استعداد ژنتیکی
تغییرات هورمونی (خصوصاً آندروژنها)
بیماریهای عصبی (پارکینسون، سکته مغزی)
عوامل محیطی:
استرس روانی
آب و هوای سرد و خشک
برخی داروها (لیتیوم، پسورالن)
مواد محرک شیمیایی
روشهای تشخیصی:
تشخیص عمدتاً بالینی است و شامل:
معاینه فیزیکی ضایعات
بررسی سابقه پزشکی بیمار
در موارد مشکوک، نمونهبرداری پوستی
درمانهای پزشکی:
درمانهای موضعی:
شامپوهای دارویی حاوی:
• کتوکونازول 2%
• سولفید سلنیوم 2.5%
• پیریتیون زینک 1%
• قطران زغال سنگ
کرمهای استروئیدی با قدرت متوسط
مهارکنندههای کلسینورین (تاکرولیموس)
درمانهای سیستمیک:
داروهای ضدقارچ خوراکی (ایتراکونازول)
در موارد شدید، استروئیدهای خوراکی
فتوتراپی در موارد مقاوم
عوارض احتمالی:
عفونت ثانویه باکتریایی
ریزش موی موضعی
اضطراب و کاهش کیفیت زندگی
عوارض جانبی داروها (آتروفی پوست با استروئیدهای موضعی)
درمانهای مکمل و مراقبتهای خانگی:
مرطوبکنندههای طبیعی:
روغن نارگیل
ژل آلوئه ورا
روغن جوجوبا
ترکیبات ضدالتهاب:
ماسک عسل و روغن زیتون
کمپرس چای سیاه
اسانس درخت چای (رقیق شده)
استراتژیهای پیشگیرانه:
شستشوی منظم با شامپوهای ملایم
مدیریت استرس (مدیتیشن، یوگا)
پرهیز از خراشیدن پوست سر
استفاده از رطوبترسانهای غیرمحرک
محافظت از پوست در برابر سرما و خشکی
ملاحظات ویژه:
در بیماران HIV مثبت، درماتیت سبورئیک ممکن است شدیدتر باشد.
ارتباط با بیماری پارکینسون نیاز به توجه ویژه دارد.
در موارد مقاوم به درمان، بررسی سیستمیک ضروری است