به گزارش صدآنلاین، امام زین العابدین علیهالسلام در صحیفه سجادیه از خداوند درخواست میکنند:
«خداوندا! آن وعدهای که در وحی خود به پیامبرت دادهای و در قرآن به آن سوگند خوردهای، باعث شود که دلمشغولی ما به رزقی که خودت تکفل کردهای، قطع شود.»
این دعا نشان میدهد که توجه به وعدههای الهی درباره رزق و روزی، میتواند انسان را از اضطرابها و نگرانیهای دنیوی دور سازد و دل او را آرام کند.
در این زمینه، نخستین نکتهای که باید به آن توجه کرد این است که هیچکس نمیتواند رزق و روزی را تغییر دهد. اگر قرار است رزقی به انسان برسد، هیچکس نمیتواند آن را از او باز دارد و اگر مقدر نباشد، هیچکس قادر به رساندن آن نخواهد بود. این آگاهی میتواند فرد را از هیجان و نگرانیهای بیجا برای کسب روزی دور سازد.
پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه وآله وسلم میفرمایند:
«نه حرص زدن حریص، روزی را به سوی او میکشاند و نه ناخوش داشتن کسی، آن را از او باز میدارد.»
این روایات و آیات دلالت دارند که در مسیر روزی، انسان نباید به طمع و حرص بیفتد و باید به خداوند اعتماد کند که روزی را برای هر فردی در موعد خود مقرر کرده است.
اما نکته مهم دیگر این است که ضمانت روزی از سوی خداوند، هدفی عمیقتر از تأمین معیشت مادی دارد. آیات و روایات به گونهای هستند که هدف اصلی آنها هموار کردن مسیر بندگی خداوند است. چرا که گاهی کسب روزی میتواند به دغدغهای تبدیل شود که تمام توجه فرد را به خود جلب کرده و او را از هدف اصلی زندگی یعنی بندگی خداوند دور سازد.
کسب رزق و درآمد نباید مانع انجام واجبات دینی مانند نماز، روزه، خمس و سایر فرایض شود. امام حسن عسگری علیهالسلام میفرمایند:
«مبادا [سرگرم شدن به] روزی ضمانت شده، تو را از کار واجبی باز دارد.»
در واقع، خداوند روزی را ضمانت کرده است تا انسانها بتوانند با آرامش خاطر به انجام وظایف دینی خود بپردازند و در مسیر بندگی قرار گیرند. در این زمینه، هیچگاه نباید روزی بهانهای برای غفلت از وظایف و عبادات قرار گیرد.