به گزارش صد آنلاین، این بیماری در مراحل اولیه معمولاً بدون علامت است و در صورت عدم تشخیص و درمان بهموقع، میتواند به نابینایی دائمی منجر شود. دکتر سعید شکوهیراد، فوق تخصص قرنیه، نکات کلیدی زیر را بیان کرده است:
علل و عوامل خطر گلوکوم:
افزایش فشار داخل چشم: ناشی از تجمع مایع زلالیه (آب میان چشم) بهدلیل اختلال در تخلیه آن.
عوامل ژنتیک و سابقه خانوادگی: افراد با سابقه گلوکوم در خانواده، خطر ابتلای بالاتری دارند.
سن: خطر ابتلا پس از ۶۰ سالگی افزایش مییابد.
بیماریهای زمینهای: دیابت، فشار خون بالا و مصرف طولانیمدت داروهای استروئیدی (گلوکوم ثانویه).
انواع گلوکوم:
۱. گلوکوم اولیه زاویه باز:
شایعترین نوع، با پیشرفت تدریجی و بدون علائم اولیه.
فشار چشم به آرامی افزایش مییابد و میدان بینایی را از محیط به مرکز تخریب میکند.
۲. گلوکوم زاویه بسته حاد:
اورژانس چشمی با علائم ناگهانی مانند تاری دید، درد شدید چشم، سردرد، تهوع، استفراغ و مشاهده هالههای رنگینکمانی اطراف نورها.
نیاز به درمان فوری برای جلوگیری از نابینایی.
۳. گلوکوم ثانویه:
ناشی از بیماریها (مثل گلوکوم پیگمانتر)، ضربه به چشم یا مصرف داروها (مانند کورتیکواستروئیدها).
۴. گلوکوم مادرزادی:
در نوزادان و کودکان زیر یک سال بروز میکند و معمولاً با جراحی درمان میشود.
علائم هشداردهنده:
در گلوکوم مزمن (زاویه باز): کاهش میدان دید محیطی بهتدریج و بدون درد.
در گلوکوم حاد (زاویه بسته):
تاری ناگهانی دید
قرمزی و درد شدید چشم
سردرد و تهوع
مشاهده حلقههای رنگی اطراف نورها
پیشگیری و تشخیص زودهنگام:
معاینه منظم چشم: بهویژه برای افراد بالای ۴۰ سال، مبتلایان به دیابت/فشارخون، و افرادی با سابقه خانوادگی گلوکوم.
اندازهگیری فشار چشم: بخشی ضروری از معاینات روتین چشمی.