به گزارش صد آنلاین، عفونت قارچی فقط مربوط به ناحیه تناسلی نیست و تقریباً در هر قسمتی از بدن میتواند ایجاد شود، از جمله ناف. عفونت قارچی ناف یک عفونت قارچی پوستی و ناشی از قارچی به نام کاندیدا است.
پوست شما انواع قارچها و مخمرها را دارد که روی آن زندگی میکنند، از جمله قارچ کاندیدا. در افراد سالم این قارچها به طور نرمال مشکلی ایجاد نمیکنند؛ اما وقتی کاندیدا در نواحی مرطوب و تاریک تجمع میکند، میتواند وارد سطح زیری پوست بشود و عفونت پوستی ایجاد کند. کاندیدا در هر قسمتی از بدن میتواند وجود داشته باشد؛ اما اغلب در ترکها و شکافهای گرم و مرطوب پوست مثل ناف پیدا میشود.
معمولترین علامت عفونت قارچی ناف، راش قرمز و روشن در تاخوردگیهای پوست ناف است. این راش معمولاً بینهایت خارشدار است و ممکن است سوزش هم داشته باشد. همچنین ممکن است پوسته و تورم و ترشح سفیدرنگ هم داشته باشد.
عفونتهای قارچی ناف معمولاً بوی خاصی ندارند؛ اما اگر عفونت قارچی ناشی از یک عارضه پوستی به نام اینترتریگو یا عرقگز باشد ممکن است نافتان بوی کپک مانند بدهد. اینترتریگو بسیار شایع است و در اثر ترکیبی از گرما و رطوبت و سابیده شدن پوست در نواحی چینخوردگی پوست ایجاد میشود.
عفونتهای قارچی ناف درصورتیکه این ناحیه را تمیز و خشک نگه دارید اغلب بهتر میشوند. افرادی که مشکلی در سیستم ایمنی خود ندارند معمولاً نیازی هم به مصرف دارو جهت درمان عفونت قارچی ناف نخواهند داشت
مخمری به نام کاندیدا علت عفونت قارچی ناف است. قارچ کاندیدا در محیطهای گرم و مرطوب رشد میکند و زنده میماند. شرایطی که اجازه میدهند کاندیدا رشد کند و دوام بیاورد شامل موارد زیر میشوند:
. پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان
. مکرراً لباسها را عوضنکردن
. هوای گرم و شرجی
. بهداشت ناکافی
. عوارض پوستی مثل اینترتریگو و پسوریازیس
. داشتن پیرسینگ ناف
عفونت قارچی ناف در برخی از افراد شایعتر است:
. زنان باردار
. افراد چاق یا دارای اضافهوزن
. کسانی که آنتیبیوتیک مصرف میکنند. آنتیبیوتیکها میتوانند باکتریهای سالم ساکن روی پوست را از بین ببرند و در نتیجه کاندیدا امکان رشد و بقا پیدا میکند.
. کسانی که تحت شیمیدرمانی هستند.
عفونت قارچی ناف در افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند نیز متداول است. افرادی که دچار عوارضی مثل ایدز یا HIV , و یا دیابت هستند بیشتر احتمال دارد دچار عفونتهای قارچی شوند.
عفونتهای قارچی ناف معمولاً واگیردار نیستند. اما افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند باید در تماس با کسانی که عفونت قارچی دارند محتاطتر و مراقبتر باشند، چون بیشتر احتمال دارد دچار عفونت شوند.
پزشک معاینه فیزیکی انجام میدهد و میتواند با بررسی ناحیه نافتان به شما بگوید دچار عفونت قارچی ناف شدهاید. همانطور که گفتیم راش قرمز یکی از علامتهای شایع عفونت قارچی ناف میباشد.
شاید پزشک نمونهای از ناحیه عفونی شده برای تست بردارد و به آزمایشگاه بفرستد تا نوع قارچ شناسایی شود. اگر عفونت قارچی داشته باشد پزشک ممکن است توصیه کند تست دیابت بدهید. بالابودن قند خون در افرادی که دیابت دارند بهعنوان غذایی برای رشد قارچها عمل میکند.
درمان عفونت قارچی ناف میتواند شامل داروهای ضدقارچ شود. پزشک برای شما کرم یا پماد یا پودر ضدقارچ تجویز میکند و شما باید آن را مستقیماً روی پوست ناحیه موردنظر استفاده کنید. کرمهای ضدقارچ بدون تجویز زیادی در داروخانهها وجود دارند؛ اما پزشک در صورت لزوم نوع تجویزی آن را توصیه میکند.
شما باید بهعنوان بخشی از پروسه درمان، ناحیه نافتان را تمیز و خشک نگه دارید. تمیز و خشک نگهداشتن ناف کمک میکند جلوی تکرار عفونت قارچی گرفته شود. در معرض هوا قراردادن ناف نیز مؤثر است.
در برخی موارد ممکن است پزشک داروی خوراکی ضدقارچ تجویز کند. داروهایی مانند فلوکونازول مصرف خوراکی دارند.
شما میتوانید با تمیز و خشک نگهداشتن نافتان از عفونت آن جلوگیری کنید. کاهش وزن اضافی هم میتواند جلوی رشد زیاد قارچها در ناف را بگیرد. اگر دیابت دارید حتماً قند خونتان را کنترل کنید.
عفونتهای قارچی ناف درصورتیکه این ناحیه را تمیز و خشک نگه دارید اغلب بهتر میشوند. افرادی که مشکلی در سیستم ایمنی خود ندارند معمولاً نیازی هم به مصرف دارو جهت درمان عفونت قارچی ناف نخواهند داشت.
قارچی ناف باید در عرض دو هفته بعد از شروع درمان خوب شود.
ترشح ناف میتواند علامت یک کیست یا عفونت باکتریایی ناف باشد. داشتن پیرسینگ ناف، اخیراً تحت عمل جراحی قرارگرفتن و داشتن دیابت، احتمال ترشح ناف را بیشتر میکند.
ترشح ناف میتواند رنگهای متفاوت و بوی ناخوشایندی داشته باشد. یکی از علتهای شایع عفونت باکتریایی ناف، پیرسینگ ناف است. یک زخم باز مثل زخمی که زدن پیرسینگ ایجاد میکند میتواند زمینه را برای ورود باکتریها به لایه زیری پوست فراهم کرده و باعث عفونت شود. ترشح ناف میتواند زرد یا سبزرنگ باشد و اغلب تورم و درد هم ایجاد میکند.
کیستها نیز ضایعاتی نرم یا سخت و پُر از مایع و چرک هستند. یک کیست اوراکال میتواند دلیل ترشح ناف باشد. اوراک مجرایی است که از مثانه جنین به ناف کشیده شده است. هر چند معمولاً پیش از تولد نوزاد این مجرا بسته میشود؛ اما گاهی کامل بسته نمیشود. در مواردی که مجرای اوراک کاملاً مسدود نمیشود، ممکن است بعداً کیستی تشکیل شود. اگر این کیست عفونی شود مایعی کدر یا خونی ممکن است از ناف ترشح کند. دیگر علائم کیست ناف شامل شکمدرد، تب و درد هنگام ادرارکردن میشود. کیستهای چربی هم میتوانند علت ترشح ناف باشند. غدد چربی زیر پوستی چربی تولید میکنند. اگر یکی از این غدد در نزدیکی ناف با چربی و آلودگی مسدود شوند ممکن است یک کیست در زیر پوست تشکیل شود. / ایسکانیوز