به گزارش صدآنلاین، در اسلام، سگ بهعنوان «عین نجس» شناخته میشود و تمامی اجزای آن، شامل مو، ناخن، پنجه و بزاق، نیز نجس هستند. در روایات آمده است که اگر سگی ظرفی را لیسید، باید آن ظرف هفت بار شسته شود، که اولین بار با خاک باشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودهاند:
«کسی که سگی را نگه دارد، جز سگی که برای گلهداری، شکار یا زراعت باشد، هر روز یک قیراط از اجرش کاسته میشود.»
این بدان معناست که نگهداری از سگ، در صورتی که هدف آن در راستای موارد مجاز نباشد، اثر منفی بر اجر فرد خواهد داشت.
فقهای اسلامی در مجموع معتقدند که موی سگ نجس است. اگر موی سگ مرطوب باشد و به چیزی برخورد کند، آن را نیز نجس میکند. بنابراین اگر موی سگ بر لباس باشد و رطوبت از آن منتقل شود، لباس نجس میشود. حتی در صورتی که موی سگ خشک باشد، در صورتی که در لباس یا بر بدن باشد، نجس بوده و نماز با وجود موی سگ باطل میشود.
آیتالله خامنهای:
در صورتیکه سگ با رطوبت جایی را آلوده کند یا با رطوبت خود بدن یا لباس فردی را لمس کند، آنجا و شخص بهطور قطعی نجس میشود. اما اگر سگ کاملاً خشک باشد و در جایی تردد کند، حکم به نجاست نمیشود. البته اگر موی سگ خشک باشد و بر بدن یا لباس باشد، آن نجس است.
آیتالله مکارم شیرازی:
طبق فتوای آیتالله مکارم شیرازی، سگ و خوک معمولی نجس هستند و حتی موی سگ نیز نجس است. نماز با لباس آلوده به موی سگ صحیح نیست. اما اگر شخصی در حین نماز متوجه وجود موی سگ بر لباسش شود و آن را از لباس خود جدا کند، نماز او صحیح خواهد بود.
آیتالله هادوی تهرانی:
آیتالله هادوی تهرانی نیز تأکید دارند که موی سگ نجس است و در صورتی که رطوبت آن به چیزی برخورد کند، آن چیز نیز نجس میشود.
اگر موی سگ با رطوبت به لباس برخورد کند، باید آن موی جدا شده و لباس نیز با آب شسته شود تا از نجاست پاک شود.
موی سگ از نظر شرعی نجس است و در صورت تماس با لباس یا بدن، ممکن است موجب نجاست شود. برای پاک کردن آن، باید اقدامات لازم جهت شستوشو انجام گیرد. در نهایت، برای رعایت موازین شرعی، مهم است که از تماس با سگ و اجزای آن، بهویژه در شرایط مرطوب، خودداری کرد.