به گزارش صدآنلاین، در قرآن کریم، خداوند به شیوههای مختلفی معرفی شده است که به وضوح نشان میدهد خداوند هم از دور به عنوان یک فرمانروای عظیم در عرش، و هم از نزدیک به عنوان کسی که به انسانها بسیار نزدیک است، در قرآن توصیف میشود. اما پرسشی که پیش میآید این است که آیا خداوند واقعاً در آسمان نشسته است یا از رگ گردن به ما نزدیکتر است؟
پاسخ این سؤال را باید در تفسیر آیات مختلف قرآن یافت. برخی آیات خداوند را در عرش آسمانها توصیف میکنند، جایی که تخت فرمانروایی او بر آب است و فرشتگان به سوی او میروند. در مقابل، آیه دیگری بیان میکند که خداوند از رگ گردن به انسانها نزدیکتر است.
با دقت در این آیات و تحلیل آنها، متوجه میشویم که خداوند در واقع هم به معنای واقعی در همهجا حاضر است و در عین حال، هیچگاه از تدبیر و احاطه بر جهانیان دور نیست. در قرآن آمده است که خداوند از هر جهتی که به سویش رو کنیم، همانجا حضور دارد و در کنار انسانهاست. همچنین، آیات مربوط به عرش و مدیریت جهان نشان میدهند که خداوند هم به عنوان فرمانروا بر عالم، تمامی امور را به دقت تدبیر میکند.
این آیات نه تنها با یکدیگر در تضاد نیستند بلکه به ما کمک میکنند تا مفهوم وسیعتری از حضور و اراده خداوند را درک کنیم. خداوند در همهجا حاضر است و در عین حال، احاطه کامل بر تمامی عالم دارد. بنابراین، خداوند هم در آسمان است و هم در نزدیکی ما.
در نهایت، باید گفت که این آیات در مقام بیان مکان خدا نیستند، بلکه در تلاشاند تا مفهوم همهجانبه حضور خداوند در عالم و در زندگی انسانها را برای ما روشن کنند.