مجید دریکوند، فعال و پژوهشگر محیطزیست دوشنبه شب در این برنامه حضور یافت و درخصوص موضوع مسئولیت انسان در برابر حیوان بیشتر صحبت کرد.
مجید دریکوند در پاسخ به این سوال که انسانها چه وظیفهای در قبال حیوانات دارند، گفت: دخل و تصرف انسانها در طبیعت و تاثیرات شبکههای اجتماعی باعث انفجار جمعیت حیوانات شده است. مشخصا منظور ما حیوانات اهلی مانند سگ، گربه و پرندگان هستند که به افزایش جمعیت بیضابطه آنها کمک میکنیم. سال گذشته در ایالات متحده گربههای بلاصاحب چهار میلیون پرنده را از بین بردند. در دنیا قوانین سفت و سخت و محکمی برای مواجهه با اینگونه حیوانات وضع شده است. سگی که بلاصاحب است توسط نهاد دولتی مانند شهرداریها واکسن میزند و برای آن یک سرپرست پیدا میکنند. اما اگر بعد از یک ماه صاحبی برای آن پیدا نشد به روش مرگ آرام از طریق آمپول کشته میشود.
وی درخصوص آسیب حیوانات ولگرد برای حیات وحش گفت: حضور بیش از اندازه حیوانات بلاصاحب باعث تغییر اکوسیستم میشود. گونههای حیات وحش ایران در معرض آسیبهای جدی قرار دارند. گربه یکی از گونههایی است که بیماری بین انسان و حیوان ایجاد میکند. طبق آماری که به دستم من رسیده نیم میلیون حیوان گزیدگی از سوی گربهها و سگها گزارش شده است. ضعف اکولوژیکی و دلسوزی بیش از حد برای این حیوانات باعث شده که ریتم سلامتی آنها از مدار خارج شود. در نتیجه ازدیاد این حیوانات زیاد میشود و با کمبود جا مواجه میشوند.
او در ادامه بیان کرد: وضعیت امروز حیات وحش ایران بسیار شکننده است. در مجموع فرآیند رشد و بالندگی حیات وحش امیدوار کننده نیست. اغلب گونههای حیات وحش در معرض انقراض قرار دارند. سگ و گربه با ورود به طبیعت زیرگونههای هیبریدی را ایجاد میکنند. این زیر گونهها به جوامع انسانی و حیات وحش نزدیک میشوند. برخی از قوچ و میشها تعداد کم و ارزش زیادی دارند که ممکن است سگها برای این حیوانات ایجاد مزاحمت و خطر کنند.
وی درخصوص ایدههای موجود برای مدیریت حیوانات پرسهزن گفت: چه اصراری وجود دارد که از یک گونه خاص اهلی مانند سگ برای عواطف انسانی، بیرویه محافظت کنیم؟ به نظر من یک قلاده یوزپلنگ ارزش خیلی بیشتری از یک سگ دارد. قوچ و میشهای سرخهحصار به دلیل علوفههای دستی اهلی شدند که این شرایط برای این گونهها مناسب نیست. سگهای ولگرد دلیل انتشار طاعون نشخوارکنندگان در بسیاری از پارکهای ملی باارزش هستند. خیلی از این سگها طعمه یوز و خرگوشها را شکار میکنند. سوال من این است که این دوستان طرفدار حقوق حیوانات به چه چیزی میخواهند برسند و بر چه مبنایی ازدیاد را قبول ندارند؟
دریکوند گفت: رفتار غیرمسئولانه طرفداران حیوانات که مبنای اجتماعی دارد با لجاجت همراه است و باعث دستکاری اکولوژیکی جمعیت حیوانات میشود. این دوستان نمیدانند که بدن گربههای خیابانی پر از کنه و بیماری است. دست زدن به حیوانات در فرآیند محیط زیستی کاری اشتباه است. باید برای گونههای شایستهتر امکان استفاده از منابع زیستی فراهم شود.
او با اشاره به ظرفیت تحمل اکولوژیکی در زیست بوم ایران گفت: ظرفیت اکولوژیکی زیست بوم ایران تحمل ندارد که جمعیت سگ و گربه بیش از اندازه زیاد شود. ما یک اصلی در مدیریت حیات وحش داریم که بر مبنای آن شکار بخشی از مدیریت حیات وحش اعلام شده است. از نظر من بهعنوان یک کارشناس محیط زیست مبنا ظرفیت تحمل است. ما با قتل آرام، جمعیت سگ و گربه را منقرض نمیکنیم، اما اجازه نداریم ظرفیت مملکت را برای نگهداری و حفظ افراطی این حیوانات به کار بگیریم.