بازدید:۳۰۷
در روایات امام علی (ع) در نهج البلاغه، دوستی به عنوان یکی از مهمترین روابط اجتماعی معرفی شده است.
به گزارش صدآنلاین، حضرت علی (ع) به شیعیان میآموزند که دوستی باید بر اساس اصول اسلامی و اخلاقی بنا شود و از آفات مختلف دوری شود.
اصول دوستی از دیدگاه امام علی (ع)
- عدالت و انصاف: «دوست بدار در راه خدا آن کس را که در اصلاح دین با تو میستیزد و برای تو یقین کسب میکند».
- مدارا با دوستان و دشمنان: «در دوستى با دوست مدارا کن، شاید روزى دشمن تو گردد و در دشمنى با دشمن نیز مدارا کن، زیرا شاید روزى دوست تو گردد».
- وفاداری و احترام به عهد: «درستی دوستی از گرامی داشتن عهد و پیمان است».
- رعایت اصول اخلاقی: «سه چیز است که دوستی آورد: خوشخلقی، خوشرفاقتی و فروتنی».
امام علی (ع) تاکید دارند که دوستی باید بر پایه صداقت، وفاداری و احترام متقابل بنا شود و هیچگاه نباید در دوستیها افراط یا تفریط کرد.
آفات دوستی
- خشم و دشمنی: «وقتى مؤمن برادرش را به خشم آورد، به یقین از او جدا شده است».
- حسادت و سخنچینی: «حسادت بر دوست، از آفات دوستى است».
- بیاحترامی به حقوق دوست: «هرگز حق برادرت را به اعتماد دوستى که با او دارى ضایع نکن».
- عدم تفقد و احوالپرسی: «کسی که از دوست خود تفقد و احوالپرسی نکند، دوستی خود را تباه کند».
امام علی (ع) در این بخش تأکید دارند که برای حفظ و بقای دوستی، باید از رفتارهایی که موجب آسیب به رابطه میشود، اجتناب کرد.
معیار انتخاب دوست
- دوستی در راه خدا: «دوست بدار در راه خدا آن کس را که در اصلاح دین با تو میستیزد و برای تو یقین کسب میکند».
- پرهیز از دوستی با دشمنان خدا: «بپرهیز از این که دشمنان خدا را دوست بداری یا دوستی خود را برای کسانی جز اولیای خدا خالص بگردان».
- دوستی بر اساس سود به آخرت: «سزاوارترین کسی که باید دوستش بداری کسی است که سودش به تو رسد و زیانش به دیگران».
- دوستی با کسانی که برای آخرت تلاش میکنند: «دوستی فرزندان دنیا بریده شود با بریده شدن اسباب آن بریده شود و دوستی فرزندان آخرت دوام دارد چون سبب آن دوام دارد».
امام علی (ع) در انتخاب دوست تأکید دارند که دوستی باید به اصلاح دین و آخرت فرد کمک کند و از دوستیهای دنیا محور باید اجتناب شود.
بهترین دوست از نگاه امام علی (ع)
امام علی (ع) در نهایت بهترین دوست را به قرآن تشبیه میکنند. قرآن نه تنها در دنیا بلکه در آخرت نیز برای انسان هدایتکننده و دوست وفاداری است که هیچگاه فرد را تنها نمیگذارد. حضرت علی (ع) میفرمایند: «آگاه باشید! همانا این قرآن پنددهندهاى است که نمىفریبد و هدایتکنندهاى است که گمراه نمىسازد و سخنگویى است که هرگز دروغ نمىگوید».
قرآن بهترین دوست برای انسان است زیرا هم در دنیا و هم در آخرت به انسان کمک میکند و هیچ ضرر و زیانی در این رابطه وجود ندارد