به گزارش صدآنلاین، به گفته محققان، افرادی که به طور مداوم در حال رانندگی و جابجایی وسیله نقلیه از یک نقطه به نقطه دیگر هستند، به طور ناخودآگاه مغز خود را به چالش میکشند. این افراد باید مسیرهای جدید را یاد بگیرند و آدرسهای جدید را در حافظه خود پردازش کنند. چنین فعالیتهایی به فعال شدن هیپوکامپ، ناحیهای از مغز که برای پردازش حافظه فضایی و یادگیری مسیرها مسئول است، کمک میکند.
مطالعات نشان داده که رانندگان تاکسی در لندن نسبت به جمعیت عمومی هیپوکامپ بزرگتری دارند. این شواهد نشان میدهد که افراد مشغول به رانندگی و ناوبری ممکن است در برابر بیماریهای مغزی مانند آلزایمر مقاومتر باشند.
برای بررسی ارتباط میان شغلهای رانندگی و مقاومت در برابر آلزایمر، محققان آمریکایی دادههای گواهیهای فوت از ۴۴۳ شغل مختلف را بین سالهای ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ تجزیه و تحلیل کردند. در این تحقیق، علت مرگ، شغل معمولی، ویژگیهای جمعیتشناختی (سن، جنسیت، نژاد، گروه قومی و تحصیلات) در نظر گرفته شد.
این دادهها نشان داد که بیماری آلزایمر عامل مرگ حدود ۳.۹ درصد از ۹ میلیون فرد بزرگسال بود که در این تحقیق تجزیه و تحلیل شدند. اما جالب است که رانندگان تاکسی و رانندگان آمبولانس کمترین میزان مرگ و میر ناشی از آلزایمر را داشتند. در بین رانندگان تاکسی، تنها ۱.۰۳ درصد از افراد به دلیل آلزایمر جان خود را از دست داده بودند و در بین رانندگان آمبولانس این میزان به ۰.۷۴ درصد میرسید.
مطابق با این تحقیق، رانندگان تاکسی و آمبولانس به ترتیب با ۱.۰۳ درصد و ۰.۹۱ درصد کمترین میزان مرگ و میر ناشی از آلزایمر را در بین تمام مشاغل مورد بررسی داشتند. این یافتهها میتواند نشانهای از تاثیر مثبت فعالیتهای ذهنی و فیزیکی ناشی از رانندگی در حفاظت از مغز باشد.
هرچند این تحقیقات در قالب یافتههای مشاهدهای قرار دارد و نمیتوان به طور قطعی ارتباط مستقیم بین رانندگی و کاهش خطر آلزایمر را تایید کرد، اما این نتایج امیدبخش نشان میدهند که شغلهای نیازمند ناوبری و یادگیری مسیرها ممکن است برای مغز مفید باشند.
نتایج این مطالعه نشان میدهد که فعالیتهای ذهنی مداوم و یادگیری مسیرهای جدید، میتوانند به تقویت حافظه و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مغزی مانند آلزایمر کمک کنند. بنابراین، شغلهایی مانند رانندگی تاکسی و آمبولانس که نیاز به یادگیری و یادآوری مداوم مسیرها دارند، ممکن است در مقابل بیماریهایی چون آلزایمر محافظت بیشتری را برای افراد به همراه داشته باشند.
این یافتهها به روشن شدن نقش فعالیتهای ذهنی در کاهش خطر ابتلا به بیماریهای عصبی و به ویژه آلزایمر کمک میکند و ممکن است به تحقیقات بیشتر در این زمینه دامن بزند.