به گزارش صدآنلاین، علائم اولیه بیماری آر پی شامل ضعف دید در شب و کاهش میدان دید است. در این مرحله، سلولهای حساس به نور که مسئول دید در شب هستند آسیب میبینند و دید در شب دشوار میشود. در مراحل بعدی، تنها بخش کوچکی از دید مرکزی و محیطی باقی میماند.
در مراحل پیشرفتهتر، بیمار ممکن است قادر به رانندگی شبانه نباشد و تنها بتواند در روز یا در خیابانهای روشن رانندگی کند. تشخیص دقیق تخریب شبکیه با انجام آزمایشهای تخصصی مانند آزمایشات میدانی بینایی ممکن است صورت گیرد.
علتهای بیماری آر پی
بیماری آر پی معمولاً به دلیل جهشهای ژنتیکی به ارث میرسد و بر عملکرد سلولهای حساس به نور در شبکیه چشم تأثیر میگذارد. این بیماری میتواند از والدین به فرزندان منتقل شود و احتمال انتقال ژنهای مرتبط با آن ممکن است حتی بدون اینکه والدین به آن مبتلا باشند، وجود داشته باشد.
درمان بیماری آر پی
در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای بیماری آر پی وجود ندارد. با این حال، تحقیقات در حال انجام است که برخی از روشها میتوانند به بهبود وضعیت بیماران کمک کنند:
سیستم پروتز شبکیه آرگوس: این سیستم شامل یک دوربین ریز است که در عینک قرار دارد و سیگنالهای الکترونیکی را به ایمپلنت شبکیه منتقل میکند تا به تحریک سلولهای باقیمانده کمک کند. این سیستم برای کمک به افراد مبتلا به آر پی و سایر بیماریهای شبکیه طراحی شده است.
ایمپلنت آلفا: یک میکروچیپ سیلیکونی است که در زیر شبکیه کاشته میشود و به تحریک سلولهای آسیبدیده شبکیه کمک میکند. بیماران با استفاده از این ایمپلنت قادر به تشخیص منابع نور و اشیاء نزدیک خواهند بود.
روش تحریک الکتریکی: در این روش، تحریک الکتریکی شبکیه میتواند به بهبود عملکرد سلولهای باقیمانده کمک کند و به حفظ بینایی افراد مبتلا به آر پی در مراحل اولیه و میانه بیماری کمک کند.
روشهای مغذی و درمانهای ژندرمانی: استفاده از ویتامینها، آنتیاکسیدانها و ژندرمانی ممکن است به حفظ عملکرد شبکیه کمک کند.
آینده درمانها
در حال حاضر شرکتها و محققان در حال تحقیق و توسعه روشهای جدید درمانی برای آر پی هستند، از جمله ایمپلنتهای شبکیه و درمانهای ژندرمانی که امیدهایی برای بهبود وضعیت بیماران به وجود آوردهاند.
نتیجهگیری
اگر شما یا یکی از اعضای خانوادهتان علائم بیماری آر پی را تجربه میکنید، بسیار مهم است که به پزشک مراجعه کنید و از طریق آزمایشهای تخصصی وضعیت شبکیه خود را بررسی کنید. هرچقدر بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود، احتمال پیشگیری از پیشرفت آن و حفظ بینایی بیشتر خواهد بود.