به گزارش صدآنلاین، این نوشیدنی حاوی ترکیباتی است که میتواند به بهبود سلامت بدن کمک کند. در این مقاله، به بررسی خواص و مضرات دوغ میپردازیم.
یکی از ویژگیهای برجسته دوغ، وجود پروبیوتیکها است. این باکتریهای مفید به حفظ سلامت دستگاه گوارش کمک کرده و تعادل میکروبی روده را برقرار میکنند. پروبیوتیکها با جلوگیری از رشد باکتریهای مضر، از مشکلات گوارشی مانند یبوست، اسهال و نفخ پیشگیری میکنند. مصرف منظم دوغ میتواند به جذب بهتر ویتامینها و مواد معدنی در بدن کمک کند و در نتیجه، سلامت عمومی بدن را ارتقا دهد.
دوغ با خاصیت خنککنندگی و آرامشبخشی خود تأثیر چشمگیری در بهبود عملکرد دستگاه گوارش دارد. ترکیبات اسیدی موجود در دوغ به تحریک ترشح آنزیمهای گوارشی کمک میکنند و فرآیند هضم غذا را تسهیل میکنند. مصرف دوغ بهویژه پس از غذاهای سنگین و چرب، میتواند از احساس سنگینی و سوءهاضمه جلوگیری کند. علاوه بر این، دوغ به دلیل داشتن لاکتوز کمتر نسبت به شیر، برای افرادی که به لاکتوز حساسیت دارند، انتخاب مناسبی محسوب میشود.
پروبیوتیکهای موجود در دوغ با بهبود عملکرد سلولهای ایمنی، میتوانند مقاومت بدن در برابر عفونتها را افزایش دهند. علاوه بر این، مواد مغذی موجود در دوغ مانند ویتامین B12، روی و کلسیم نیز به تقویت سیستم ایمنی کمک میکنند. مصرف منظم دوغ میتواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماریهای فصلی مانند سرماخوردگی و آنفولانزا کمک کند.
دوغ به دلیل داشتن مقادیر مناسبی از پتاسیم، میتواند به تنظیم فشار خون کمک کند. پتاسیم عنصری است که نقش مهمی در تعادل الکترولیتها و کاهش اثرات منفی سدیم بر فشار خون دارد. مصرف منظم دوغ، بهویژه اگر بدون نمک یا با نمک کم باشد، میتواند خطر ابتلا به فشار خون بالا را کاهش دهد. این خاصیت بهویژه برای افرادی که در معرض بیماریهای قلبی و عروقی هستند، اهمیت دارد.
دوغ یکی از منابع غنی کلسیم است و مصرف آن میتواند به سلامت استخوانها و دندانها کمک کند. کلسیم موجود در دوغ به تقویت ساختار استخوانی و پیشگیری از بیماریهایی مانند پوکی استخوان کمک میکند. علاوه بر کلسیم، فسفر موجود در دوغ نیز نقش مهمی در تقویت استخوانها و حفظ استحکام آنها ایفا میکند. مصرف روزانه دوغ، بهویژه در سنین رشد و دوران سالمندی، میتواند به تأمین نیازهای بدن به این مواد معدنی ضروری کمک کند.
دوغ به دلیل داشتن ترکیباتی مانند تریپتوفان، میتواند اثر آرامشبخشی بر سیستم عصبی داشته باشد. این ترکیب به تولید سروتونین، هورمون مرتبط با آرامش و شادی، کمک میکند. مصرف دوغ در مواقع استرس یا اضطراب میتواند به کاهش تنشهای عصبی و بهبود خلقوخو کمک کند. علاوه بر این، دوغ میتواند خواب بهتری را برای افراد فراهم کند و از بیخوابیهای مکرر جلوگیری کند.
دوغ یک نوشیدنی کمکالری است که میتواند در رژیمهای کاهش وزن جایگاه ویژهای داشته باشد. این نوشیدنی با ایجاد احساس سیری و کاهش اشتها، به کنترل مصرف کالری کمک میکند. علاوه بر این، پروتئین و کلسیم موجود در دوغ میتوانند متابولیسم بدن را افزایش دهند و به چربیسوزی کمک کنند. مصرف دوغ بهعنوان میانوعده یا همراه غذا میتواند انتخابی هوشمندانه برای افرادی باشد که قصد کاهش وزن دارند.
دوغ به دلیل داشتن مقادیر زیادی آب و الکترولیتها، میتواند به پیشگیری از کمآبی بدن کمک کند. این خاصیت بهویژه در روزهای گرم سال یا پس از فعالیتهای ورزشی شدید، اهمیت بیشتری پیدا میکند. مصرف دوغ در این شرایط، علاوه بر تأمین آب بدن، میتواند به تأمین مواد معدنی از دست رفته نیز کمک کند.
دوغ با خاصیت قلیایی خود، به تعادل اسید و باز در بدن کمک میکند. این خاصیت میتواند به پیشگیری از بیماریهایی مانند رفلاکس معده و سوزش سر دل کمک کند. مصرف دوغ در کنار وعدههای غذایی سنگین و پرچرب، میتواند اثرات اسیدی غذا را خنثی کرده و از ایجاد مشکلات گوارشی جلوگیری کند.
علاوه بر خواص درمانی، دوغ تأثیرات مثبتی بر زیبایی پوست و مو دارد. مصرف دوغ به حفظ رطوبت پوست، کاهش جوشها، و بهبود سلامت مو کمک میکند. ترکیبات مغذی موجود در دوغ، از جمله پروتئینها و ویتامینها، میتوانند به تقویت ریشه مو و جلوگیری از ریزش مو کمک کنند.
یکی از مهمترین نگرانیها درباره مصرف دوغ، میزان سدیم موجود در آن است. دوغهای صنعتی یا حتی دوغهای خانگی که نمک زیادی به آنها اضافه میشود، میتوانند باعث افزایش فشار خون شوند. سدیم بیش از حد در رژیم غذایی منجر به تجمع آب در بدن میشود که فشار خون را افزایش داده و به قلب و عروق آسیب میرساند. مصرف دوغهای پرنمک بهویژه برای افرادی که از بیماریهای قلبی عروقی یا مشکلات کلیوی رنج میبرند، میتواند خطرناک باشد. به همین دلیل، توصیه میشود از دوغهای کمنمک یا بدون نمک استفاده کنید.
دوغ بهطور طبیعی دارای خاصیت اسیدی است که میتواند در برخی افراد باعث مشکلات گوارشی شود. مصرف بیش از حد دوغ ممکن است ترشح اسید معده را افزایش داده و منجر به بروز مشکلاتی مانند رفلاکس معده یا سوزش سر دل شود. همچنین افرادی که به بیماریهای گوارشی مانند زخم معده یا التهاب روده مبتلا هستند، باید در مصرف دوغ احتیاط کنند. ترکیبات اسیدی موجود در دوغ میتوانند شرایط آنها را بدتر کرده و به جای بهبود، مشکلات گوارشی جدیدی ایجاد کنند.
دوغ، مانند سایر محصولات لبنی، حاوی لاکتوز است. برخی افراد به دلیل کمبود آنزیم لاکتاز در دستگاه گوارش، قادر به هضم لاکتوز نیستند. این وضعیت که بهعنوان عدم تحمل لاکتوز شناخته میشود، میتواند باعث علائمی همچون نفخ، دلدرد، اسهال و گاز معده شود. افرادی که از این حساسیت رنج میبرند، بهتر است از مصرف دوغ خودداری کنند یا از دوغهای بدون لاکتوز استفاده کنند.
هرچند دوغ کالری نسبتاً کمی دارد، اما مصرف بیش از حد آن بهویژه اگر از دوغهای پرچرب یا صنعتی استفاده شود، میتواند منجر به افزایش وزن شود. دوغهای صنعتی معمولاً حاوی مقادیر زیادی چربی و گاهی مواد افزودنی هستند که در طولانیمدت باعث تجمع کالری و افزایش وزن میشوند. افرادی که در رژیم کاهش وزن هستند، باید به میزان مصرف و نوع دوغ انتخابی خود توجه ویژهای داشته باشند و از مصرف دوغهای کمچرب استفاده کنند.
در حالی که دوغ پرنمک میتواند باعث افزایش فشار خون شود، دوغ بدون نمک یا کمنمک ممکن است در برخی افراد باعث افت فشار خون شود. این موضوع بهویژه برای افرادی که بهطور طبیعی فشار خون پایینی دارند، قابل توجه است. مصرف بیش از حد دوغ میتواند با کاهش فشار خون، علائمی مانند سرگیجه، ضعف و بیحالی را در این افراد تشدید کند. بنابراین توصیه میشود میزان مصرف دوغ را متعادل نگه دارید.
افرادی که مشکلات کلیوی دارند، باید در مصرف دوغ محتاط باشند. سدیم بالا در دوغهای پرنمک میتواند به بار کاری کلیهها بیفزاید و شرایط آنها را بدتر کند. همچنین مصرف زیاد کلسیم موجود در دوغ ممکن است باعث تشکیل سنگهای کلیوی در افراد مستعد شود. این موضوع بهویژه در افرادی که سابقه سنگ کلیه دارند، اهمیت دارد و باید میزان مصرف دوغ را با مشورت پزشک کنترل کنند.
دوغ، به دلیل اینکه یک محصول لبنی است، میتواند در برخی افراد ایجاد آلرژی کند. افرادی که به پروتئینهای شیر حساسیت دارند، ممکن است با مصرف دوغ دچار واکنشهای آلرژیک مانند خارش، قرمزی پوست، التهاب یا حتی علائم شدیدتری مانند تنگی نفس شوند. چنین افرادی باید از مصرف دوغ اجتناب کنند و از جایگزینهای غیرلبنی استفاده کنند.