به گزارش اختصاصی صد آنلاین، غیبت به عنوان یکی از گناهان بزرگ، موجب آسیب به حیثیت و آبروی انسان میشود. حیثیت و آبرو، سرمایههای ارزشمندی در زندگی هر فرد هستند و هر چیزی که این سرمایه را به خطر بیندازد، همانند تهدید به جان انسان است. در برخی موارد، حمله به شخصیت افراد، حتی از قتل نفس هم بدتر است و گاهی گناه آن سنگینتر از قتل میشود.
غیبت به معنای سخن گفتن از شخصی در غیاب اوست و شامل فاش کردن عیوب شخص دیگر میشود، خواه این عیب جسمانی باشد، خواه اخلاقی یا مربوط به رفتار و سخنان او. حتی اگر عیبها به مسائلی مانند لباس، خانه، همسر یا فرزندان مربوط باشد، همچنان غیبت محسوب میشود. به طور کلی، اگر کسی به قصد بدگویی و عیبجویی درباره دیگری سخن بگوید، این عمل غیبت است و حرام میباشد.
پیامبر اکرم (ص) در شب معراج گروهی را در آتش مشاهده کردند که در حال خوردن گوشت مرده بودند. از جبرئیل پرسیدند که این افراد چه کسانی هستند و پاسخ شنیدند که آنها کسانی هستند که در دنیا غیبت مردم را میکردند.
در سوره حجرات، آیه 12، خداوند میفرماید: «و لا یغتب بَعضکم بعضاً ایحب احدکم اَن یاکل لحم اخیه میتاً فکرهتموه»، که در آن غیبت با خوردن گوشت برادر مرده مقایسه شده است. این آیه به وضوح نشان میدهد که آبروی هر فرد همچون گوشت بدن اوست و فاش کردن آن مانند خوردن گوشت یک مرده است که نمیتواند از خود دفاع کند. بنابراین، مسلمانان باید از غیبت پرهیز کنند.
غیبت باعث شکستن آبرو و حیثیت افراد میشود و این امر، به ویژه در جامعه، اثرات منفی زیادی خواهد داشت. غیبت بدبینی میسازد، پیوندهای اجتماعی را تضعیف میکند و اعتماد را از بین میبرد. علاوه بر این، غیبت موجب پدید آمدن کینه و دشمنیها میشود که میتواند به نزاعهای شدید و حتی قتل منتهی شود.
در برخی شرایط، فقها غیبت را جایز میدانند. این موارد شامل:
چون غیبت از گناهان کبیره است، اگر کسی مرتکب آن شود، باید فورا از آن پشیمان شود و استغفار کند. علاوه بر این، اگر دسترسی به فردی که از او غیبت کردهاند، ممکن باشد، باید از او عذرخواهی کرد. اگر این امکان وجود ندارد یا فرد فوت کرده باشد، باید برای او دعا کرد و اعمال نیک انجام داد تا شاید به برکت آن، خداوند وی را ببخشد و راضی کند.