جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
بازدید:۱۶۰
صد آنلاین | محققان دریافته‌اند که ممکن است بین سطح استروژن و مشکلات خواب در زنان یائسه ارتباط وجود داشته باشد.به گزارش صد آنلاین،تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که تغییرات هورمونی، به ویژه سطح استروژن، می‌تواند نقش مهمی در مشکلات خواب زنان یائسه داشته باشد.
با افزایش سن و نزدیک شدن به یائسگی، بسیاری از زنان علائمی مانند گرگرفتگی و تعریق شبانه را تجربه می‌کنند، اما یکی از مشکلات نادیده گرفته شده بی‌خوابی است. مطالعات جدید حاکی از آن است که زنانی که سطح بالاتری از استروژن دارند، احتمالاً خواب بهتری را تجربه می‌کنند.
این یافته ممکن است برای میلیون‌ها زن که در دوران یائسگی مشکلات خواب دارند، امیدبخش باشد. تحقیقات بیشتر در این زمینه می‌تواند راهگشای بهبود کیفیت زندگی این زنان باشد.
مطالعات گذشته نشان می‌دهد که حدود ۴۷ درصد از زنان یائسه اختلالات خواب را تجربه می‌کنند.
تحقیقات جدید می‌گوید ممکن است بین سطح استروژن و خواب در زنان یائسه ارتباط وجود داشته باشد.
برای اکثر زنان، یائسگی از اوایل دهه ۴۰ شروع می‌شود، اما می‌تواند از اواسط ۳۰ سالگی نیز شروع شود. این مرحله قبل از یائسگی می‌تواند بین چهار تا هشت سال طول بکشد.
در طول این مدت، تخمدان‌های زن تولید هورمون استروژن را متوقف می‌کنند و باعث می‌شود چرخه قاعدگی نامنظم یا متوقف شود.
از آنجایی که بدن در حال تغییر است، برای زنان غیرمعمول نیست که علائم قبل از یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، خستگی، کاهش میل جنسی، تغییرات ناگهانی خلق و خو و مشکلات خواب را تجربه کنند.
«امی دیوارانیا»، نویسنده اصلی مطالعه، گزارش می‌دهد ممکن است بین سطح استروژن و مشکلات خواب در زنان یائسه ارتباط وجود داشته باشد.
برای این مطالعه، محققان ۵۰۳ شرکت کننده در مطالعه را انتخاب کردند که خود را در دوران یائسگی با میانگین سنی حدود ۴۴ سال شناسایی کردند.
به گفته دیوارانیا، هر شرکت کننده از کیت هورمونی نظارت بر هورمون در خانه برای ردیابی الگوهای خواب خود استفاده کرد.
او توضیح داد: «هر کیت شامل آزمایش‌های چند هورمونی مبتنی بر ادرار است که نشانگرهای زیستی کلیدی مانند هورمون لوتئینیزه‌کننده (LH)، پروژسترون (PdG) و استروژن (E۳G) را به همراه یک پلتفرم برای ردیابی داده‌ها در زمان واقعی اندازه‌گیری می‌کند.
در نتیجه‌گیری این مطالعه، دانشمندان دریافتند که شرکت‌کنندگان در مطالعه که گزارش کرده بودند بین ۶ تا ۹ ساعت در شب می‌خوابند، در مقایسه با افرادی که بین ۳ تا ۶ ساعت می‌خوابیدند، سطوح E۳G به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از خود نشان دادند.
محققان هیچ تفاوت قابل توجهی در سطوح LH و PdG در طول مدت مختلف خواب گزارش نکردند.
دیوارانیا می‌گوید: «نتایج این تجزیه و تحلیل یک مسیر بالقوه را نشان می‌دهد، اما نیاز به بررسی بیشتر دارد. اگر این یافته تأیید شود، می‌تواند زندگی زنانی را که در طول این گذار دچار مشکلات خواب می‌شوند، به شدت بهبود بخشد.»
از شما دعوت می‌کنیم نظرات و تحلیل‌های خود را با ما در صد آنلاین به اشتراک بگذارید.