به گزارش صد آنلاین، بیماری شایع سرخک در واقع نوعی ویروس است که در دمای معمولی قادر است یک تا دو روز زنده بماند. این ویروس در ترشحات دهان وخون و ادرار فرد بیمار دیده می شود و این بیماری بسیار مسری است و در بدن افراد مبتلا دانه های قرمز رنگ سرخکی (راش) دیده می شود.
خطر سرایت این بیماری از یک تا دو روز پیش از ظاهر شدن این راشها در پوست بدن تا پنج روز پس از ظهور آنها است. معمولاً 12 تا8 روز طول می کشد تا ویروس در بدن ایجاد بیماری کند.
اگر واکسیناسیون در افراد یک منطقه به طور کامل انجام شود، شیوع سرخک در افرادی است که این واکسن را نزده اند اما اگر واکسیناسیون صورت نگیرد معمولاً کودکان 5 تا 10 ساله بیشتر به آن مبتلا می شوند. سرخک یکی از علل مهم مرگ و میر کودکانی است که سوء تغذیه دارند و یا به بیماری کمبود سیستم ایمنی و یا ایدز دچار هستند.
بیشتر نوزادان در ایران به دلیل ورود آنتی بادیهای مادر در طی دوران جنینی به بدنشان، از ابتلا به سرخک مصون می مانند.
سرفه، آبریزش بینی، قرمزی وعفونت چشم ، ظهور نقاط سفید متمایل به خاکستری به اندازه دانه های شن بر روی مخاط گونه در برابر دندانهای آسیاب تحتانی که به« تاش کوپلیک» شهرت دارند، از مشخصات اصلی بروز سرخک است که به مدت یک تا دو روز ادامه می یابد.
از دیگر علائم آن، تب بالای 40 درجه سانتی گراد، ایجاد راشهای ماکولا در سر وسپس در تمام بدن که گاهی خونریزی کرده و پوسته ریزی می کند وسپس به رنگ قهوه ای در آمده ومحو می شود، بزرگی غدد لنفاوی در ناحیه گردن، بزرگی طحال، عفونت گوش و ریه ها وعلائم گوارشی می باشد.
عفونت گوش میانی و ناشنواییی، التهاب عضله قلبی ومغزی.
چون علت بیماری نوعی « ویروس» است پس به درمان آنتی بیوتیکی نیاز نیست وباید علائم بیماری را درمان کرد. مثلاً با استامینوفن، تب را پایین آورد والتهاب چشم وبینی را با قطره ای درمان کرد، عفونت گوشها را نیز در صورت باکتریایی شدن باید درمان کرد.
برای پیشگیری از سرخک، واکسیناسیون مؤثرترین روش است.
واکسن MMR که در برابر سرخک، اوریون و سرخجه محافظت می کند، بسیار توصیه می شود.
دو دوز از این واکسن، 97% محافظت در برابر سرخک را فراهم می کند؛ بسیار مهم است که کودکان هر دو دوز را دریافت کنند: یکی در حدود 12-15 ماهگی و دومی بین 4-6 سالگی.
در برخی موارد، بزرگسالان نیز ممکن است نیاز به اطمینان از مصونیت خود داشته باشند، به خصوص اگر واکسینه نشده باشند یا مطمئن نباشند که ایمن هستند.
طبق گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، واکسن بی خطر و مطمئن ترین راه برای جلوگیری از گسترش بیماری سرخک است.
از نظر روش درمانی نیز، درمان ضد ویروسی خاصی برای سرخک وجود ندارد و تمرکز بر روی تسکین علائم و جلوگیری از عوارض است.
استراحت، هیدراتاسیون و درمان عفونت های ثانویه مانند ذات الریه (در صورت وقوع) رایج است.
اکثر افراد در حدود 2-3 هفته پس از ابتلا به این بیماری بهبود می یابند، اما در موارد عوارض شدید، مانند ذات الریه یا آنسفالیت، بهبودی می تواند طولانی تر شود.
واکسیناسیون سرخک در ایران در 9 ماهگی و15 ماهگی طبق جدول ارائه شده از سوی وزارت بهداشت ودرمان صورت می گیرد.
برای جلوگیری از ابتلا به سرخک، تمرکز اصلی باید بر روی واکسیناسیون باشد، اما مصرف برخی مواد غذایی میتواند سیستم ایمنی را تقویت کرده و در مقابله با عفونتها، از جمله ویروس سرخک، مفید باشد.
مواد غذایی غنی از ویتامین A:
ویتامین C:
غذاهای غنی از روی (زینک):
پروبیوتیکها:
مواد غذایی حاوی امگا-۳:
تغذیه در بیماران عفونی ویروسی ( آنفلوآنزا ، سرخک ، اوریون و...) و باکتریایی ( آنژین چرکی، عفونت ریه وکلیه ها و...) که دارای علائمی چون تب و لرز و آبریزش از چشم وبینی و درد بدن و بی اشتهایی و سرفه نیز هستند ، باید کوشید از غذاهای سرخ شده چرب و ترشی جات و تنقلات فرعی پرهیز شود بلکه غذاهای سبک و زود هضم مانند سوپ و مایعات بیشتر و انواع خورشهای کم ادویه وکم چرب استفاده شود تا هضم آن آسان وجذب آن نیز به راحتی انجام پذیرد.
سلامت