پنجشنبه ۰۱ آذر ۱۴۰۳
دیپلماسی ایرانی: رامی ابو جموس یادداشت های روزانه خود را برای «اوریان ۲۱» می نویسد. او که بنیانگذار «غزه پرس» - دفتری که در ترجمه و کارهای دیگر به روزنامه نگاران غربی کمک می کند - است، ناگزیر شده با همسر و پسر دو سال و نیمه اش ولید، آپارتمان خود در شهر غزه را تحت فشار ارتش اسرائیل ترک کند. پس از پناه بردن به رفح، رامی و خانواده اش مجبور شدند مانند بسیاری از خانواده ها که در این منطقه فقیر و پرجمعیت گیر افتاده بودند، مجددا به تبعید داخلی خود ادامه دهند. او رویدادهای روزانه خود را در این فضا برای انتشار در «اوریان ۲۱» می نویسد:
امروز با دوستم منظر، که حدود ۱۰ سال سابقه وکالت دارد، گفت وگو می کردم. او هم مثل من ساکن شهر غزه بوده، از آن رانده شده، به رفح رفته و بعد به دیر البلح آمده است. از او پرسیدم که بعد از جنگ را چگونه می بیند. این پرسشی است که مرا عذاب می دهد چون قبلا هم چندین «پس از جنگ» را تجربه کرده ایم و آنچه که من دیده ام این است که پس از هر جنگ، همیشه یک جنگ دیگر رخ می دهد.
با او از سال ۲۰۱۴ حرف زدم. بعد از آن حمله اسرائیل که حدود ۲۱۰۰ کشته به جا گذارد. می دانستم که کار دادگاه ها در غزه افزایش داشته است. از منظر پرسیدم بیشترین دعاوی در چه موردی بوده و او به سرعت پاسخ داد: «مسائل ارث و میراث» چون ۲۱۰۰ کشته خیلی زیاد است و مشکلات فراوانی درمورد ارث و میراث ایجاد می کند.
امروز فقط در یک دوره ۱۰ روزه ۲۱۰۰ تن کشته می شوند. تخریب ها را نیز نباید فراموش کرد. همه این ارقام با سال ۲۰۱۴ تفاوت فاحش دارد. صحبت از بیش از ۴۰ هزار کشته، خانواده هایی که به طور کامل نامشان از ثبت احوال پاک شده و ۷۰ درصد خانه ها که تخریب شده درمیان است.
منظر می گوید: «پس از جنگ، فاجعه دیگری در انتظار ما است». او برایم از خانواده هایی سخن گفت که نامشان به طور کامل از ثبت احوال پاک شده است: «معمولا، انحصار وراثت در یک نظم عمودی صورت می گیرد. فرزندان وارث والدین هستند. در اینجا این امر به صورت افقی است. به عنوان نمونه بین عموزاده، دایی زاده و عمه زاده ها و به شکلی خیلی پیچیده انجام می شود». دوستم افزود که مشکل واقعی در این است که دیگر بایگانی ای برای مستندسازی ادعاهای ارث و میراث وجود ندارد. برای نخستین بار پس از سال ۱۹۴۸، اسرائیلی ها بایگانی های مراجع قضایی و نیز ثبت املاک را سوزانده اند تا اثری از مالکیت بر خانه ها، املاک و زمین ها بجا نماند.»
منبع: اورینت ۲۱ / تحریریه دیپلماسی ایرانی/۱۱