آخرین اخبار
۰۸ شهريور ۱۴۰۳ - ۱۱:۴۰
این مهمترین علائم تیروئید پرکار و بیماری پارکینسون است
بازدید:۱۰۵
صد آنلاین | کارشناسان از کلمه ترمور (Tremor) برای بیان لرزش دست‌ها و پاهااستفاده می‌کنند. لرزش دست‌ها بیشتر ازآنچه فکر می‌کنید شایع هستند و دلایل و عواقب آن نسبتا متنوع هستند.
کد خبر : ۱۰۸۷۳۲

به گزارش صد آنلاین، شاید اخیرا لرزش دست‌های شما شروع‌شده باشد. یا شاید لرزش دست‌های شما در حال بدتر شدن است. شاید لرزش دست‌های شما به‌تدریج شروع شده باشد. شاید لرزش دست‌های شما به هنگام فشار روحی بالا یا خشم شما رخ می‌دهد. بیماری نیز می‌تواند منجر به لرزش دست‌ها شود. دلیل لرزش دست‌ها هر آنچه باشد، کارشناس‌ها از کلمه ترمور (Tremor) برای دست‌ها و پا‌های لرزان استفاده می‌کنند. لرزش دست‌ها بیشتر ازآنچه فکر می‌کنید شایع هستند و دلایل و عواقب آن نسبتا متنوع هستند.
 


ترمور اسنشیال
ترمور اسنشیال اختلال سیستم عصبی است که باعث تکان‌های ریتمیک و غیرارادی می‌شود. ترمور اسنشیال شایع‌ترین شکل از اشکال ترمور است و می‌تواند هر قسمت از بدن را درگیر کند، اما اغلب در دست‌ها دیده می‌شود بخصوص وقتی که درحال انجام کار‌های ساده‌ای مثل نوشیدن آب از لیوان یا بستن بند کفش هستید.
ترمور اسنشیال به تدریج و معمولا در یک طرف بدن شروع می‌شود، وقتی فرد عضو را حرکت می‌دهد این تکان‌ها بیشتر می‌گردد. لرزش‌ها معمولا ابتدا در دست‌ها اتفاق می‌افتد و ممکن است یک دست یا هردو را تحت تاثیر قرار دهد. در این افراد ممکن است حرکت بله-بله یا نه-نه در سر دیده شود. ترمور اسنشیال با محرک هایی، چون استرس، خستگی، کافئین یا هوای بشدت گرم بدتر می‌شود.
بسیاری از مردم بیماری پارکینسون را با ترمور اسنشیال یکی می‌دانند، اما این دو بیماری تفاوت‌های کلیدی با هم دارند:

 زمان ترمور: ترمور اسنشیال دست‌ها معمولا وقتی دیده می‌شود که شما زا دست تان استفاده می‌کنید. ترمور ناشی از پارکینسون بیشتر زمانی برجسته می‌شود که دست‌ها در دو طرف بدن یا در حالت استراحت روی پا‌ها قرار می‌گیرند.

 بیماری‌های مرتبط: ترمور اسنشیال باعث بروز بیماری‌های دیگر در بدن نمی‌شود، اما بیماری پارکینسون با عوارضی، چون خمیدگی فرد، کندی حرکت و راه رفتن پارکینسونی همراه است. با این وجود برخی مبتلایان به ترمور اسنشیال برخی علائم و نشانه‌های عصبی مثل آتاکسی (ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات است به شرطی که ضعف ماهیچه‌ای وجود نداشته باشد) را نیز نشان می‌دهند.

 اعضای تحت تاثیر: ترمور اسنشیال اساسا سر، دست‌ها و صدا را درگیر می‌کند. اما ترمور در بیماری پارکینسون معمولا در دست‌ها شروع می‌شود و می‌تواند پاها، چانه و دیگر قسمت‌های بدن را تحت تاثیر قرار دهد.

ترمور اسنشیال می‌تواند درنتیجه تغیر ژن‌های شما حاصل شود که پزشک‌ها به این تغیر «جهش» می‌گویند. این جمله به این معنا است که اگر والدین شما یک رعشه یا همان ترمور داشته باشند، احتمال ابتلای شما به رعشه بیشتر خواهد بود. مواد سمی موجود در محیط‌زیست نیز می‌توانند در بعضی از موارد منجر به رعشه شوند. اما برای درک بهتر پیوند میان مواد سمی موجود در محیط‌زیست و ترمور اسنشیال به تحقیق بیشتری نیاز است. سن یک عامل خطرزای دیگر است. اگرچه ET ممکن است در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر افراد بالای ۴۰ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به‌طورکلی، وقتی سن شما بیشتر می‌شود، احتمال ابتلا به ET نیز افزایش می‌یابد. ET یک عارضه مرگبار نیست، اما می‌تواند باگذشت زمان تبدیل به یک مشکل خطرناک برای فرد شود. استرس، خستگی و کافئین بیش‌ازحد می‌توانند باعث بدتر شدن ET شوند. افراد مبتلابه ET به مرحله‌ای می‌رسند که انجام کار‌هایی همچون خوردن، نوشیدن، نوشتن و انجام دیگر وظایف روزانه یدی برای آن‌ها تبدیل به یک چالش بزرگ‌تر می‌شود. درمان این بیماری سخت است، اگرچه دارو‌هایی برای درمان آن موجود هستند، اما هیچ‌کدام از آن‌ها تاثیر دائمی ندارند. یکی از گزینه‌های درمانی این بیماری جراحی است که در این جراحی پزشک‌ها یک وسیله‌ای را درون مغز کار می‌گذارند که می‌تواند به کنترل رعشه‌ها کمک کند. اگر دست‌های لرزان زندگی شما را سخت کرده‌اند می‌توانید در مورد انجام این عمل جراحی با پزشک خود صحبت کنید.
 
بیماری پارکینسون
رعشه یکی از علائم اولیه بیماری پارکینسون است که تقریبا ۱۰ میلیون نفر از مردم جهان را تحت تاثیر قرار داده است. همه افرادی که مبتلابه بیماری پارکینسون هستند دچار لرزش نیستند، اما اکثر افراد در مراحل اولیه این بیماری حرکت ناچیزی را در دست، پا یا حتی یکی از انگشتان خود تجربه می‌کنند. در اکثر موارد، رعشه تنها یک قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در اغلب اوقات رعشه زمانی اتفاق می‌افتد که عضله‌های شما در حالت استراحت قرار دارند. به همین دلیل است که به این رعشه‌ها لرزش در حال استراحت می‌گویند. وقتی‌که حرکت می‌کنید دیگر از لرزش خبری نیست. حتی خم کردن اندک انگشت‌های دست نیز می‌تواند باعث متوقف ساختن رعشه شود. به‌مانند دیگر ترمورها، استرس و هیجان می‌توانند باعث بدتر شدن لرزش در حال استراحت شوند. همان‌طور که با این بیماری زندگی خود را می‌گذرانید، ترمور یا لرزش از یک سمت بدن به سمت دیگر بدن انتقال می‌یابد.
 
بیماری‌ام اس
بیماری ام اس که سیستم ایمنی، مغز، عصب‌ها و نخاع شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد می‌تواند باعث لرزش دست‌های شما شود. در اثر این بیماری به‌احتمال‌زیاد با لرزش در دست یا پای خود مواجه خواهید شد. بیماری‌ام اس می‌تواند منجر به ترمور‌های متنوعی شود که مرسوم‌ترین آن‌ها ترمور اسنشیال است که زمانی رخ می‌دهد که در حال حرکت هستید.
 
ترک الکل
لرزش یا ترمور از اولین نشانه‌های ترک الکل است. اگر درصد اعتیاد شما به الکل زیاد نباشد، لرزش‌ها تنها برای چند روز ادامه خواهند داشت. اما اگر الکلی شدید باشید و برای مدت زیادی الکل مصرف کرده باشید، لرزش ناشی از ترک الکل ممکن است برای یک سال یا حتی بیشتر ادامه داشته باشد.
لرزش همواره نشانه‌ای از یک بیماری نیست: دست‌های لرزان همواره به این معنا نیستند که مریض هستید. بعضی از اوقات لرزش بیانگر واکنش بدن شما به چیزی است که برای نمونه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.
 
دارو‌ها
مرسوم‌ترین دارو‌های ایجادکننده لرزش دارو‌هایی هستند که ماده شیمیایی مغزی به نام دوپامین را مسدود می‌کنند. دوپامین اطلاعات را از یک بخش مغز به بخش دیگر مغز انتقال می‌دهد. از این دارو‌ها برای آرام نگه‌داشتن خلق‌وخو استفاده می‌کنند.
سایر دارو‌هایی که مصرف آن‌ها باعث ایجاد حالت ترمور یا لرزش می‌شود شامل دارو‌های زیر می‌باشد:

 دارو‌های سرطان مانند تالیدومید و سیتارابین

 دارو‌های ضد تشنج مانند اسید والپروک و والپروات سدیم

 دارو‌های آسم مانند تئوفیلین و آلبوترول

 دارو‌های سرکوب کننده ایمنی مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس

 تثبیت کننده‌های خلق مانند کربنات لیتیوم

 تحریک کننده‌ها مانند کافئین و آمفتامین

 دارو‌های ضد افسردگی مثل مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) و سه حلقه‌ای

 دارو‌های قلب مانند آمیودارون، پروینامین و ...

 برخی از آنتی بیوتیک‌ها

 برخی دارو‌های ضد ویروسی مثل آیزکلوویر و ویدارابین

 مصرف الکل یا ترک آن

 نیکوتین

 بعضی از دارو‌های فشار خون بالا

 اپینفرین و نوراپی نفرین

 دارو‌های کاهش وزن

 دارو‌های تریوئید بیش از حد (لووتیروکسین)

 تتراپرانازین، دارو برای درمان اختلال بیش از حد حرکتی

وقتی‌که به مصرف این دارو‌ها خاتمه می‌دهید لرزش به‌خودی‌خود از بین می‌رود.
 
کمبود B۱۲
بدون ویتامین B۱۲ سیستم عصبی شما کارایی مطلوبی نخواهد شد. این ویتامین در گوشت قرمز، ماهی، مرغ، تخم‌مرغ و محصولات شیری یافت می‌شود. اگر امکان مصرف این غذا‌ها برای شما وجود ندارد، می‌توانید نزد پزشک خود بروید تا این ویتامین را به شما تزریق کند.
 
استرس
عوامل ایجادکننده استرس همچون ناراحتی‌های مالی و شغلی و مشکلات خانوادگی می‌توانند باعث بدتر شدن لرزش‌ها شوند. خشم شدید، گرسنگی بیش‌ازحد یا محرومیت از خواب می‌توانند باعث لرزش دست‌های شما شوند. به این نوع از لرزش‌ها ترمور فیزیولوژیک می‌گویند.

قند خون پایین
پزشک‌ها به کم شدن قند خون هیپوگلیسمی می‌گویند. هیپوگلیسمی منجر به واکنش استرس طبیعی بدن می‌شود و درنتیجه لرزش دست‌ها را به بار می‌آورد.
 
تیروئید پرکار
غده تیروئید در گردن و بالای ترقوه شما قرار دارد. وقتی‌که این غده زیاد کار می‌کند سرعت فعالیت بدن شما بالا می‌رود و ممکن است با مشکل خواب، افزایش سرعت ضربان قلب و لرزش دست‌ها مواجه شوید.
 
آسیب عصب
جراحت، بیماری یا یک مشکل مربوط به سیستم عصبی مرکزی می‌تواند باعث ترمور‌ها شوند. پزشک‌ها به آسیب‌ها و مشکلات به وجود آمده در سیستم عصبی مرکزی نوروپاتی محیطی می‌گویند که می‌تواند دست‌ها و پا‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.
ازآنجایی‌که دلایل و درمان‌های ترمور‌های مختلف بسیار متفاوت هستند، توصیه می‌شود که در صورت مواجه‌شدن با لرزش با پزشک خود صحبت کنید.

بهبو

اشتراک گذاری:
برچسب ها :
ارسال نظر
تازه‌ها
پربیننده‌ها پربحث‌ها