از خوان پرون تا کودتای نظامیان
محمد طبیبیان در یادداشتی می نویسد: ترازنامه دوران نظامیان از یک طرف ایجاد هیجان و مشارکت در تظاهرات و شنیدن سخنرانـی هـای آتـشین تـوسـط مـردم و بهـره مـندی نـاچـیز از اصـلاحـات اجـتماعـی و از طرف دیـگر تـنزل رتـبه کشور بـه یک کـشور جـهان سـومـی فـقیر و بـرخـوردار از نـرخ های تـورم بـالا و بدهی خارجی فراوان و ژنرال ها و اولـیگارشی ثـروتـمندی بـود، کـه پـس از اعـلام عـفو عـمومـی بـرای جـنایـات خـود، بـتدریـج و بـدون سـر و صـدا در پـناه حـسابـهای بـانـکی خـود در امـریـکا و اروپـا خـزیـدنـد و به تدریج فراموش شدند و کمتر کسی نیز شعارهای مقابله با نفوذ امریکای آنها را بیاد آورد.
کد خبر: ۵۵۴۲۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۰۹/۰۳