گیاه آن دارای برگهای بلند غلاف وار به طول حدود یک متر و به عرض 12-10 سانتی متر شبیه برگ زرد چوبه و از برگ زنجبیل بزرگتر است . گلهای آن به رنگ زرد و مجتمع به صورت سنبله است.
زرنباد بر دو نوع است، نوع اول از زنجبیل بزرگتر است و طعمی تندتر دارد.
همچنین بوی آن شبیه بوی زنجبیل با رایحه ای از کافور است.
این نوع را پس از خارج نمودن از زمین تمیز نموده، جوش داده و خشک می نمایند.
نوع دیگر ساقه ای ضخیم و بلندتر است و پس از بیرون آوردن از زمین آن را تمیز کرده و جوش می دهند سپس آن را ورق ورق کرده خشک می نمایند که زودتر خشک شود.
انواعی که بوی ضعیف و کمی شیرین باشد ، نوع نامرغوب آن می باشد.
در هند زرنباد در تمام موارد از نظر خواص جانشین زنجبیل است. در هند و چین زرنباد را در الکل خیسانده و به عنوان مقوی، محرک و تصفیه کننده خون و خون ساز مصرف می کنند و به علاوه تا دو هفته پس از زایمان برای رفع ضعف و سرگیجه استعمال می شود و له شده و کوبیده آن را برای رفع تشنج بر سر بچه ها می اندازند. اگر ضماد له شده آن را روی شکم بچه بیندازند برای رفع تب مفید است.
در فیلیپین از جوشانده آن در استعمال داخلی برای معالجه آسم می خورند و در استعمال خارجی جوشانده غلیظ آن را مانند روغن مالیدنی در مواضع رماتیسمی برای تسکین درد و روماتیسم می مالند.
در گینه جدید این گیاه نقش مهمی در تمام مراسم و تشریفات مذهبی مردان دارد و زنان را عقیم می کند و اما طبق نظر حکمای طب سنتی زرنباد دارای طبیعتی گرم و خشک است و از نظر خواص معتقدند که فرح آور و مقوی دل، دماغ، معده و برای افزایش نیروی جنسی مفید است.
تریاق زهر جانوران سمی است و قی را بند می آورد و مدر است و قاعده آور و مسهل سودا می باشد و برای سرفه سرد و بلغمی، خفقان، گاز و بادهای رحم و شکم روش اطفال مفید می باشد. خوردن آن برای تحریک جنسی و در دهان نگه داشتن آن برای درد دندان نافع است.
جویدن آن برای تسکین سرفه سرد مزمن و رفع بوی سیر و پیاز از دهان مفید است. ضماد تازه آن برای تحلیل ورم های سرد و تسکین درد آن، مالیدن آن به موی سر برای جلوگیری از ریزش مو نافع است.