تشخیص میزان تمیزی آب فقط با نگاه کردن به آن سخت است، به خصوص زمانی که فلزات سنگین و نمکها در آب حل شده باشند. روشهای مختلفی برای حذف این ناخالصیهای محلول از آب وجود دارد. تماس با فلزات سنگین به دلیل فعالیتهای صنعتی و کشاورزی و همچنین صنعتی شدن مدرن افزایش یافته است که همه آنها تاثیرات منفی بر سلامت انسان دارند. نگرانی زیست محیطی در مورد آلودگی فلزات سنگین در آب و هوا میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار میدهد.
فلزاتی مانند سرب، کادمیوم، منگنز و آرسنیک از جمله فلزات سنگینی هستند که در لیست مواد شیمیایی مورد نگرانی سازمان بهداشت جهانی قرار دارند و معمولاً در آب شیر وجود دارند. در ادامه به برخی از خطرات احتمالی مرتبط با نوشیدن آب شیر و راهحلهای عملی برای جلوگیری از چنین مسمومیتهایی میپردازیم.
منگنز علاوه بر اینکه یک ماده در تجهیزات لولهکشی ، فلزی است که در بسیاری از آلیاژهای آلومینیومی استفاده میشود. مسمومیت منگنز در سیستم عصبی میتواند از طریق مصرف آب آشامیدنی با غلظت بالا رخ دهد. این فلز سنگین به راحتی میتواند وارد منابع آب شما شود زیرا در آبهای سطحی و زیرزمینی وجود دارد.
آرسنیک فلز سنگینی است که به طور معمول در پوسته زمین وجود دارد و فعالیتهای انسانی مانند معدن و تولید آفتکشها باعث افزایش سطح آرسنیک در آبهای زیرزمینی در سراسر جهان شده است. تماس با آرسنیک میتواند باعث تغییر رنگ پوست، حالت تهوع، اسهال و درد معده در مقادیر کم و مرگ در مقادیر بالا شود.
سرب یک فلزی بسیار انعطافپذیر و در هر مقداری خطرناک است. راه معمول ورود سرب به آب آشامیدنی، خوردگی لولهها یا تجهیزات لولهکشی است. سرب میتواند در بدن جمع شود و به مغز، کبد، کلیهها، قلب یا استخوانها آسیب برساند، بنابراین حتی مقادیر کم آن در آب میتواند خطرناک باشد. قرار گرفتن در معرض سرب میتواند منجر به بیماریهای خودایمنی، آرتریت روماتوئید، اختلال عملکرد سیستم عصبی و بیماری کلیوی شود.
تصفیه آب فرآیند حذف یا کاهش غلظت مواد معلق از آب آلوده برای ایجاد آب تمیز و ایمن برای مصارف خاص مانند آشامیدن، کاربردهای پزشکی و دارویی است. فیلتراسیون رسوبی، مکانیکی، شیمیایی، معدنی و باکتریایی معمولاً در سیستمهای تصفیه آب آشامیدنی استفاده میشوند.