به گزارش مجله سلامت صد آنلاین ، بر اساس گزارش انجمن سرطان آمریکان، تخمین زده می شود که در سال 2024 بیش از 300000 مورد سرطان سینه تشخیص داده شود. اگر شما جزو افرادی هستید که آماده شروع درمان هستید، احتمالاً انتظار برخی از عوارض جانبی را دارید که بیشتر در مورد آن صحبت می شود، مانند حالت تهوع و ریزش مو. اما درمانهای سرطان سینه میتوانند عوارض جانبی کمتر شناختهشدهای را نیز ایجاد کنند، بهویژه در ناخنها و پوست. بسیاری از درمان ها سیستمیک هستند، به این معنی که آنها در سراسر بدن شما حرکت می کنند و سلول های غیر سرطانی را نیز تحت تأثیر قرار می دهند. این روش می تواند به معنای چاق شدن ناخن، برآمدگی، تغییر رنگ و خشکی و تحریک پوست باشد. به علاوه، سرطان سینه خود می تواند تغییراتی را در پوست شما ایجاد کند، به خصوص در مراحل پیشرفته تر.
دانا استرن، متخصص پوست و استادیار بالینی پوست در دانشکده پزشکی Mount Sinai در شهر نیویورک، میگوید: «درمانهای سرطان سینه میتواند شامل شیمیدرمانی، پرتودرمانی، و هورمون درمانی یا ایمونوتراپی باشد. این روشهای درمانی سلولهایی را که در حال تقسیم هستند، یعنی سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهند، اما در مسیر کشتن سلولهای سرطانی، میتوانند ناخواسته سایر سلولهای بدن که به سرعت تقسیم میشوند مانند سلولهای پوست و ناخن را نیز هدف قرار دهند.»
شیمی درمانی به عنوان درمان سیستمیک در نظر گرفته می شود، بنابراین کل بدن شما را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند چرخه رشد سلول های غیر سرطانی را مختل کند. دکتر جولز کوهن، انکولوژیست و استادیار بالینی پزشکی در دانشگاه استونی بروک در استونی بروک، می گوید: «به طور معمول، شیمی درمانی سلول ها را می کشد و رشد آنها را کاهش می دهد، و این وضعیت برای پوست و ناخن ها مفید نیست.»
انواع مختلفی از داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان سینه استفاده می شود و هر کدام مجموعه ای از عوارض جانبی خاص خود را دارند. در این شرایط پوست اغلب خشک، خارش دار و حساس می شود که هم به خاطر محصولات مراقبت از پوست و لوازم آرایشی است که استفاده می کنید و ناشی از داروهای شیمی درمانی. برخی از انواع شیمی درمانی ممکن است باعث قرمزی، تیره شدن پوست یا تغییراتی در رنگدانه شوند.
دکتر استرن می گوید: «تغییرات ناخن ممکن است شامل شکنندگی، شیار شدن، تغییر رنگ، تغییر سرعت رشد، افزایش حساسیت و بلند شدن بستر ناخن باشد. همچنین ممکن است تومورهای دردناکی در نزدیکی یا زیر بستر ناخن به نام گرانولومای پیوژنیک ایجاد شود که مستعد خونریزی هستند.»
دکتر کوهن می گوید: «با پرتودرمانی (RT)، می توانید به درماتیت پرتویی مبتلا شوید. من آن را به عنوان آفتاب سوختگی یا در برخی موارد آفتاب سوختگی شدید روی پوست ناحیه تحت درمان برای بیماران توضیح می دهم. تحقیقات در مجله بین المللی پوست زنان نشان داده است که 90٪ از افراد مبتلا به سرطان پستان که RT دریافت کرده اند، درماتیت پرتویی را تجربه می کنند که 30٪ از آنها یک مورد متوسط تا شدید را تجربه می کنند.» گاهی اوقات نیز فرد پس از تکمیل پرتودرمانی، شیمیدرمانی یا ... عوارض جانبی را تجربه می کند.
این دسته از داروهای سرطان مانع اتصال هورمون ها به سلول های سرطان سینه و کمک به رشد آنها می شود. دکتر استرن میگوید: «داروهای هورموندرمانی میتوانند اثرات بسیار متفاوتی بر روی پوست داشته باشند، از گرگرفتگی معمولی گرفته تا ظاهر شدن بثورات بسیار نادر و خطرناک که حیات را تهدید میکند.» برای ناخن ها، هورمون درمانی می تواند باعث شکنندگی ناخن ها شود.
داروهای ایمونوتراپی سیستم ایمنی شما را برای کشتن سلول های سرطانی تقویت می کنند. از آنجایی که آنها سیستم ایمنی را تقویت می کنند، می توانید واکنش های ایمنی مانند راش های خارش دار را روی پوست خود تجربه کنید. طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، داروهای ایمونوتراپی تمایل به ایجاد التهاب دارند که به طور رسمی به نام پارونیشیا شناخته میشود و شکاف یا شیارهای عمیق در ناخنها ایجاد میکنند.
این داروها پروتئینهای خاصی مانند HER2 را هدف قرار میدهند که سلولهای سرطان سینه را از بین می برند. دکتر کوهن میگوید: «برخی از داروهای هدفمند خوراکی میتوانند باعث سندرم دست و پا شوند که عبارت است از راش روی کف دست و پا. در صورت عدم درمان ممکن است تغییر رنگ بدهند، تیره و ترک خورده بشوند. بر اساس مطالعهای در مجله آمریکایی درماتولوژی بالینی، جدا شدن بستر ناخن، شکنندگی و رشد کندتر با برخی از درمانهای هدفمند سرطان مرتبط است.
در زیر تغییرات خاص ناخن که ممکن است در حین درمان سرطان تجربه کنید آورده شده است. رشد طبیعی ناخن ها پس از پایان درمان ممکن است تا یک سال طول بکشد.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، برخی از داروها میتوانند ناخنها را تیره کنند و باعث کبودی ظاهر شوند. هنگام درمان، ناخن ها ممکن است سیاه، قهوه ای، آبی یا سبز به نظر برسند. این تغییرات معمولاً موقتی هستند اما در برخی موارد دائمی می شوند.
پوست کمآب ناشی از درمانهای سرطان سینه میتواند شامل پوست اطراف ناخنها، مانند کوتیکولها و بافت محافظ اطراف صفحه ناخن باشد.
دکتر کوهن میافزاید: «ما همچنین شاهد انواع تغییر رنگهای عجیب، ناخنهای سبز، ترشح مایعات و در بدترین حالت، عفونتهای زیر ناخنها بودهایم که باید تخلیه شوند و نیاز به آنتیبیوتیکهای سیستمیک دارند».
سرعت رشد ناخن ها در حین انجام درمان های سرطان می تواند کاهش یابد.
ممکن است شیارها یا برجستگی هایی ایجاد شود که به خطوط بیو نیز معروف هستند و به شکل نوارهای خطی فرورفته روی صفحه ناخن می باشند.
ناخن های خشک و شکننده نازک تر و مستعد شکستگی هستند.
سرطان سینه خود می تواند تغییراتی در پوست سینه ایجاد کند. به عنوان مثال، با سرطان سینه التهابی، می توانید خارش، بثورات پوستی و فرورفتگی برروی پوست خود داشته باشید. دکتر کوهن می گوید با سرطان متاستاتیک پیشرفته، ممکن است ندول ها یا ضایعات روی پوست در نواحی دیگر بدن ایجاد شود:
بسیاری از عوارض جانبی سرطان که برروی پوست و ناخن دیده می شود قابل پیشگیری نیستند، اما میتوانید در حین درمان علائم را مدیریت کنید:
دکتر استرن می گوید: این روش ممکن است از عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی کلاس تاکسان که باعث جدا شدن دردناک صفحه ناخن از بستر می شود، جلوگیری کند. پانزده دقیقه قبل از تزریق شیمی درمانی، دست ها، پاها یا هر دو در کیسه ها یا کیسه های یخ پیچیده می شوند. او میگوید: «یخ باعث انقباض رگهای خونی در دستها و پاها میشود و از رسیدن عوامل شیمیدرمانی به بافت ناخن جلوگیری میکند. با توجه به Memorial Sloan Kettering Cancer Care، مطالعات نشان داده است کسانی که خنک کننده ناخن انجام می دهند نسبت به کسانی که این کار را انجام نمی دهند تغییرات ناخن کمتری دارند.
کوتیکول مهر و موم محافظ طبیعی ناخن است. دکتر استرن میگوید: این مانند دوغاب بین کاشیهایتان است که آب، رطوبت و ارگانیسمها را از واحد ناخن دور نگه میدارد. وقتی آن مهر و موم برداشته شود یا خشک شود، سلامت ناخن شما در خطر است. او می گوید: آب می تواند وارد ناخن شود و باعث ایجاد انواع مشکلات از جمله قرمزی مزمن و تورم پشت کوتیکول (پارونیشی) شود. در مقابل میل به بریدن یا استفاده از پاک کننده های موضعی کوتیکول مقاومت کنید. کوتیکول ها بافت محافظی هستند و برداشتن آنها می تواند خطر عفونت را افزایش دهد.
در حالی که ممکن است به نظر راهی عالی برای پنهان کردن تغییرات ناخن مرتبط با سرطان باشد، کاشت ناخن میتواند میکروبها و باکتریها را در زیر سطح بسته شده ناخن ذخیره کند و ناخنها را مستعد عفونت کند.
در حالی که لاک می تواند یک لایه محافظ به ناخن اضافه کند، از پاک کننده های حاوی استون که می توانند ناخن ها و پوست اطراف را خشک کنند، خودداری کنید.
طبق گفته انجمن سرطان آمریکا، پزشک شما می تواند مکمل بیوتین را برای تغییرات خفیف ناخن مانند نازک شدن، شکستن و رشد کند تجویز کند. در حالی که تحت درمان سرطان هستید، قبل از شروع هر مکملی با پزشک خود صحبت کنید. برخی ممکن است با داروهای شما تداخل داشته باشند.
پس از RT، استفاده از مرطوب کننده های تسکین دهنده، مانند پمادهای مبتنی بر آلوئه یا روغن نارگیل که آبرسان و التیام بخش هستند، بی خطر است.
اگر درماتیت تشعشعی شدیدتر از RT دریافت می کنید، پزشک می تواند کرم سوختگی مانند سیلوادن را تجویز کند.
نور خورشید می تواند باعث ایجاد و تشدید بثورات در برخی افراد شود. وقتی بیرون هستید، کلاه و لباس محافظ بپوشید، مانند پیراهن آستین بلند. حداقل یک ساعت قبل از بیرون رفتن از یک کرم ضد آفتاب با طیف وسیع با فاکتور محافظت در برابر آفتاب (SPF) حداقل 30 با اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم، موادی که برای پوست حساس قابل تحمل هستند، استفاده کنید.