قهوه دیکف که با نام قهوه بدون کافئین نیز شناخته میشود، نوعی قهوه است که پس از استخراج و از بین بردن حدود ۹۷٪ از میزان کافئین موجود در دانههای قهوه به دست میآید. برای دستیابی به قهوه دی کف، از همان دانههای قهوهای استفاده میشود که در تهیه قهوههای معمولی یا کافئیندار به کار میرود. در واقع یک سری فرایند کافئینزدایی روی دانههای قهوه انجام میشود تا محصول نهایی کافئین بسیار کمی داشته باشد. بنابراین، بر خلاف باور عموم قهوه بدون کافئین همچنان کمی کافئین دارد، اما میزان آن ناچیز است. قهوه دی کف مناسب افرادی است که نسبت به کافئین حساس هستند و نمیخواهند با عوارض آن دستوپنجه نرم کنند و از طرفی نمیتوانند نوشیدنی دیگری را جایگزین قهوه کنند.
برخلاف ادعای نام قهوه دیکف که بدون کافئین خطاب میشود، این قهوه همچنان دارای مقداری کافئین است. در فرایند کافئینزدایی بیشتر کافئین موجود در دانه قهوه از دست میرود، بنابراین در هر صورت با کاهش قابلتوجه کافئین روبهرو هستیم. میزان کافئین موجود در قهوه دی کف به عوامل مختلفی مثل نوع دانه قهوه، فرایند کافئینزدایی و روش دمآوری بستگی دارد. با وجود این، هر فنجان قهوه دی کف حدود ۲ میلیگرم کافئین دارد که در برابر ۹۵ میلیگرم کافئین موجود در قهوه کافئیندار بسیار ناچیز است. با این میزان کافئین، احتمال کمی وجود دارد که به مشکل بربخورید. با این حال اگر توسط پزشک از مصرف کافئین منع شدهاید، بهتر است از نوشیدنیهای بدون کافئین مثل دمنوشها استفاده کنید.
به طور کلی این چهار دسته از افراد بهتر است از نوشیدن قهوه معمولی پرهیز کنند:
طرز تهیه قهوه بدون کافئین هیچ فرقی با طرز تهیه قهوه معمولی ندارد. در واقع شما با هر روش و هر ابزار دمآوری که دوست دارید، میتوانید قهوه دیکف خود را دم کنید و از آن لذت ببرید.
فرایندهایی که روی دانه قهوه برای تولید قهوه دیکف و قهوه کافئیندار انجام میشوند، خصوصیات متفاوتی در این دو نوع قهوه به وجود آوردهاند. در ادامه مهمترین تفاوتهای قهوه دیکف و قهوه معمولی را بررسی میکنیم:
تفاوت بدیهی قهوه دیکف و قهوه معمولی، میزان کافئین آنهاست. در واقع همین اختلاف کافئین باعث شده این دو نوع قهوه ویژگیهای متفاوتی داشته باشند. همانطور که بالاتر گفتیم قهوه معمولی کافئین بسیار بیشتری نسبت به قهوه دی کف دارد که میتواند سبب افزایش انرژی و از بین رفتن خوابآلودگی شود. در مقابل، کافئین قهوه دی کف بسیار کم است و به درد افرادی میخورد که قصد دارند میزان کافئین مصرفیشان را کاهش دهند.
بیشتر افراد قهوه را از روی عشق و علاقه به عطر و طعم آن مینوشند و دستهای دیگر فقط به قصد دریافت کافئین مد نظرشان سراغ قهوه میروند. اگر شما به دسته اول تعلق دارید اما از مصرف کافئین منع شدهاید، قهوه دی کف شما را راضی نگه میدارد. قهوه معمولی به خاطر میزان بالای کافئین، طعم برجسته و سنگینی دارد؛ اما قهوه دی کف به خاطر از دست دادن حجم زیادی از کافئین طعمی ملایمتر دارد. با وجود این، افرادی که نمیتوانند قهوه را ترک کنند همچنان میتوانند بدون درگیر شدن با عوارض کافئین، از طعم قهوه دی کف لذت ببرند و تجربهای مشابه با نوشیدن یک فنجان قهوه کافئیندار داشته باشند.
هر دو قهوه معمولی و دیکف، برای سلامتی مزایا و معایبی دارند. در واقع ضررهای احتمالی قهوه بیشتر به میزان کافئین آن برمیگردد. مثلا بعضیها با نوشیدن زیاد قهوه کافئیندار، دچار عوارضی نظیر تپش قلب یا بیخوابی میشوند. اینجاست که قهوه دیکف برای این دسته از افراد توصیه میشود.
در پاسخ به این سؤال باید بگوییم نمیتوان یک نظریه ثابت را برای همه به کار برد. بیشتر عوارض احتمالی قهوه از کافئین سرچشمه میگیرد؛ بنابراین اگر به کافئین حساسیت ندارید فرقی نمیکند از قهوه کافئیندار استفاده کنید یا دیکف. در واقع قهوه دی کف بیشتر فواید قهوه معمولی منهای فواید کافئین را دارد: