جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
برزیل یکی از محبوب‌ترین تیم‌های فوتبال دنیاست. بزرگترین صادر کننده بازیکن فوتبال به کل کره زمین با اصطلاحی که بسیار معروف است، در این سرزمین پسر بچه‌ها با توپ به دنیا می‌آیند!
فوتبال برزیلی فوتبالی تماشاگر پسند و بسیار جذاب است چرا که بازیکنان این سرزمین از تکنیکی خارق العاده برخوردارند و توانایی غافلگیر کردن حریف و تماشاگران را یکجا دارند.
برزیل در طول سال‌های پیدایش فوتبال همیشه پرافتخارترین و مدعی‌ترین تیم فوتبال بوده و تنها تیم همیشه حاضر در ادوار جام جهانی است. برزیل ۵ بار قهرمان جام جهانی شده و رکورددار است اما در آن ادواری که قهرمان نشد همیشه از ناحیه دفاع و دروازه‌بان ضربه خورد.
در کشوری که بزرگترین مهاجمان دنیا را در فوتبال دارد، به طور طبیعی همه بازیکنان در شروع دوست دارند مهاجم باشند و گل بزنند. بنابراین اگر در ادامه مسیر حرفه‌ای به خط دفاع یا حتی درون دروازه هم منتقل شوند باز آن تکنیک و خوی برزیلی بودن را دارند.
به همین بازی مس و استقلال نگاه کنید؛ سیلوا مدافع مطمئن برزیلی که در نیم فصل به استقلال برگشت و از لحظه بازگشت بازیکن همیشه ثابت تیم نکونام بوده و به خط دفاعی سر و سامان می‌دهد، وقتی تیمش با دو گل عقب بود جلو کشید و برای کمک به خط حمله و گلزنی رفت.
در جدی‌ترین صحنه شانس گل استقلال که مهرداد محمدی توپ را در مصاف تک به تک با حامد لک به آسمان زد، کمتر کسی متوجه پاس تماشایی سیلوا شد. او ارسال بازیکن هم تیمی را با سینه برای محمدی آماده و لقمه کرد.
یعنی این مدافع برزیلی تکنیکی را به نمایش گذاشت که کمتر مهاجمی در لیگ برتر ما دارد. قدرت کنترل و استپ توپ همزمان با پاس، آن هم دقیق و سالم، سیلوا زمان را نکشت تا فرصت سر و سامان به مدافعان بدهد. توپ را بی دلیل نگه نداشت، فقط سینه‌اش را چرخاند تا مسیر توپ و سرعت آن را تغییر دهد و ثانیه‌ای بعد توپ حاضر و آماده مقابل پای مهرداد محمدی بود، یک کلاس آموزشی برای کل مهاجمان فوتبال ایران...
البته بهترین گلزن این فصل استقلال این فرصت را از دست داد و آبی‌ها بازی را باختند و از جام حذفی خداحافظی کردند، اما سیلوا ثابت کرد که یک برزیلی همیشه یک برزیلیست، حتی اگر مدافع باشد و تیمش ببازد!
2148/خ