به گزارش صد آنلاین ، غار دو اشکفت، یکی از قدیمیترین سکونتگاههای انسانهای غارنشین است که در شمال شهر کرمانشاه قرار دارد. مجموعه غارهای دو اشکفت درواقع از دو غار در مجاورت یکدیگر تشکیل شده است و در دامنه کوه "میوله" قرار دارد. ارتفاع غار دو اشکفت از دشت پایین دستش حدود ۳۰۰ متر است و مشرف بر پارک کوهستان کرمانشاه قرار دارد.
ارتفاع غار دو اشکفت از سطح دریا نیز ۱۶۰۰ متر است و ۴۰۰ متر مساحت دارد. این غار در سال ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۵۹۷۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردید. بازدید از شکل عجیب و شگفت انگیزغار دو اشکفت، آگاهی از تاریخچه آن و بازدید از یکی از کهنترین سکونتگاههای انسانهای اولیه تجربهای متفاوت برای هر بازدید کننده خواهد بود. بنابراین، در سفر به کرمانشاه نباید بازدید از چنین جاذبه زیبا و طبیعی را از دست داد.
سامان حیدری و فریدون بیگلری، دو تن از باستان شناسان مطرح استان کرمانشاه بودند که در سال ۱۹۹۹ میلادی نخستین بار غار باستانی دو اشکفت را کشف کردند. مطالعات گستردهای توسط این دو باستان شناس درباره غار دو اشکفت انجام گرفت. بر اساس مطالعات آن ها، تاریخ سکونت در یکی از این دو غار به "دوره پارینه سنگی میانی" (۱۲۰ هزار تا ۴۰ هزار سال پیش) مربوط میشود. این دوره باستانی به زمانی بازمی گردد که انسانهای نئاندرتال (انسانهای غارنشین و شکارچی) در غار دو اشکفت زندگی میکردند. مدتها بعد از درون مجموعه غارهای دو اشکفت استخوان ها، ابزارآلات و ادوات سنگی زیادی کشف شدند و امروزه در موزههای سراسر کشور برای بازدید عموم نگه داری میشوند. ابزارهای سنگی کشف شده معمولا از جنس سنگ رادیو لاریت هستند که در اطراف غار وجود دارند.
برخی از آنها نیز از جنس سنگ چخماق هستند.
در ۱۲ کیلومتری غار دو اشکفت، در تپههای گاکیه در منطقه شرقی کرمانشاه سنگ چخماق به وفور وجود دارد و انسانها در آن زمان سنگ چخماق برای ساختن ابزارآلات را از این منطقه تهیه میکرده اند. بسیاری از ابزارهای سنگی مربوط به صنعت موستری زاگرس هستند.
شاید بپرسید انسانهای اولیه به چه دلیلی غار دو اشکفت را برای سکونت انتخاب کرده بودند. بدین سبب که، غار دو اشکفت در موقعیت جغرافیایی ویژهای واقع شده است و وجود چشمه آب قابل شرب دائمی در مجاورت غار، از مهمترین دلایل غارنشینان برای انتخاب غار دو اشکفت بوده است. از دیگر مزایای غار دو اشکفت، قابل دسترس بودن آن هم از سمت پایین و هم از ارتفاعات بالاتر است. بنابراین، شکارچیانی که مدام برای شکار میرفتند و مجبور بودند به طور دائم به داخل و خارج از غار بروند، مکان بسیار خوبی برای زیستن بود. علاوه بر این، چشم انداز بسیار زیبایی از دشت پایین دست از دهانه غار دو اشکفت پیدا است و ساکنان غار میتوانستند تمامی تحرکات و فعالیتهای اطراف غار را مشاهده کنند.