روزی مجتبی کرمانیمقدم که از بهترینهای پرسپولیس در اواخر دهه ۶۰ و ابتدای دهه ۷۰ بود، میگفت اگر زمانی که من فوتبال بازی میکردم یک سال به خاطر کارهایی که میکردم محروم میشدم، خیلی به نفعم بود چون در آن صورت چند سال به عمر مفید فوتبالم افزوده میشد! ماجرای کنعانیزادگان هم بیشباهت به کرمانیمقدم نیست.
شاید اگر با کنعانی هم به موقع برخورد میشد، امروز استرس یک محرومیت بلندمدت را نداشت و دست پرسپولیس هم خالی نمیماند. عدهای میگویند به فوتبالیستها توهین میشود اما اگر قرار باشد با هر شعار و یا توهینی یک بازیکن بزرگ و ملی از کوره دربرود که قطعاً سنگ روی سنگ بند نمیشود و یکی مثل کنعانیزادگان باید خیلی بیشتر مراقب حرکاتش باشد. این مدافع که دوستان نزدیکش میگویند در دلش هیچی نیست و بچه بامعرفتی است، حتماً باید با یک روانشناس در ارتباط باشد تا بتواند در مواقع حساس خود را کنترل کند.
این کار نه تنها بد نیست که خیلی هم خوب است و بسیاری از ستارههای برجسته فوتبال جهان از روانشناسان بزرگ مشاوره میگیرند و با آنها در ارتباط هستند.ختم کلام اینکه باید منتظر برخورد ارکان قضایی فدراسیون فوتبال با کنعانیزادگان بود و شاید به قول مجتبی کرمانیمقدم برای خود کنعانی هم بهتر باشد که مدتی محروم شود تا بعد از حضور مجدد در میادین راحتتر خودش را کنترل کند.