ناصر محمدخانی چهرهای فراموش نشدنی و فوق العاده ارزشمند در فوتبال ایران محسوب میشود. بازیکنی که به معنای واقعی کلمه در زمره نسل سوخته فوتبال ایران قرار میگیرد و اگر جنگ تحمیلی پیش نمیآمد، حتماً میتوانست در همان دهه ۶۰ از فوتبال ایران راهی اروپا شود. ستاره فراموش نشدنی پرسپولیس یکشنبه شب در تلویزیون از شکل حضورش در فوتبال سخن به میان آورد و مدعی شد قبل از اینکه بخواهد قرارداد حرفهای ببندد، پدرش نگران بود که مبادا بخواهند او را بدزدند!
قرارداد ۳۰ هزار تومانی
اما داستان قرارداد چه بود؟ محمدخانی در این رابطه گفت: من ۱۷ ساله بودم که به خدمت مرحوم نایب رویین دل و استاد اردشیر لارودی رسیدم. این دو بزرگوار نقش مهمی در فوتبال من ایفا کردند. به من رقم قرارداد پیشنهاد کردند و قرار شد ماهیانه ۳ هزار تومان هم بپردازند. پدرم وقتی این شرایط را دید ترسید و گفت: نکنه می خواهند تو را بدزدند؟ چنین رقمی را واقعاً به یک بچه ۱۷ ساله پیشنهاد دادهاند؟
پیشنهاد واقعی
اما واقعیت امر این بود که دو چهره فوق العاده ارزشمند و موثر در عرصه استعدادیابی و بازیکن سازی فوتبال کشورمان می دانستند دست روی چه فوتبالیست با استعدادی گذاشتهاند. نایب رویین دل و استاد اردشیر لارودی کاملاً به استعداد ناصر محمدخانی واقف شده بودند و در سایه تلاش این دو نفر محمدخانی به یکی از ستارههای بزرگ پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران تبدیل شد. اردشیر خان لارودی در این رابطه توضیحات کاملی به خبر ورزشی داد و گفت: این قضیه مربوط به سال ۱۳۵۴ میشود. ناصر در آن مقطع ۱۷ ساله بود و چون استعداد بسیار خوبی داشت، تصمیم گرفتیم با او برای باشگاه راه آهن قرارداد ببندیم. ۳۰ هزار تومان پول پیش برایش در نظر گرفتیم و ماهیانه ۳ هزارتومان هم حقوق. رقمی که در آن زمان برای پدر مرحومش خیلی سوال برانگیز شده بود. البته پدرش کارمند راه آهن بود و پسرش را به باشگاه آورد. در نهایت هم موافقت کرد که ناصر قرارداد ببندد و محمدخانی شد یکی از بازیکنان راه آهن.
فوتبالیست ماهر ، انسان ساده
بدون هیچ شکی اردشیر خان لارودی نقش بسیار تاثیرگذاری در موفق شدن ناصر محمدخانی ایفا کرد و اتفاقاً این ستاره دهه ۶۰ و ۷۰ پرسپولیس هم در گفتگوی تلویزیونی خودش بارها از استاد لاورودی تمجید کرد. وقتی به اردشیر خان گفتیم به عنوان مربی ناصر محمدخانی یک جمله در مورد او بگوید، مکثی کرد و گفت: فوتبالیست بسیار خوب، انسان ساده.