محققان در این تحقیق فعالیت بدنی و زمان بیتحرکی 644 فرد در معرض خطر دیابت نوع 2 را در یک دوره سه ساله با با شتابسنج اندازهگیری کردند. شرکتکنندگان در این مطالعه برای هفت روز متوالی در ساعات بیداری، شتابسنجها را دور کمر خود میبستند و محققان دقایق روزانه فعالیت بدنی متوسط تا شدید و زمان کمتحرکی آنها را در سه نوبت در یک دوره سه ساله به دست آورده و سپس این دادهها را با سطوح آلودگی هوا در سه سال گذشته، با تمرکز بر ذرات معلق و دی اکسید نیتروژن و دیگر آلایندههای رایج در تحقیقات بهداشتی، کنار هم قرار دادند.
نتیجه این تحقیقات نشان داد که اگرچه سطوح آلاینده بر فعالیت بدنی متوسط تا شدید یا تعداد قدمها تأثیری نداشت اما با افزایش زمان بیتحرکی مرتبط بود. به طور خاص، افزایش یک میکروگر دیاکسید نیتروژن اتمسفر با 1.52 دقیقه زمان کمتحرکی در روز در هر سال مرتبط بود که این عدد با افزایش سطوح آلایندگی به با بالاترین سطح، تا 22 دقیقه هم افزایش پیدا میکرد.
محققان هشدار دادند با توجه به اینکه در سال 2019 سازمان بهداشت جهانی تخمین زد که 99 درصد از جمعیت جهان هوای حاوی سطوح بالایی از آلایندهها را تنفس میکنند، خطر تنبلی و کمتحرکی و پیامدهایی که به دنبال آن ایجاد میشود، همه مردم جهان را تهدید میکند.
نتایج این مطالعه در مجله Public Health منتشر شده است.
21458/غ