ابتلای به عفونت مجاری ادراری یا مثانه به دلیل ادرار زیاد؟

آیا نیاز به دفعات زیادی برای دفع ادرار در طول روز دارید. اگر با این وضعیت مواجهید، باید بدانید که نام فنی مشکل شما ادرار زیاد و تکرر در دفع آن است. در اکثر افراد مثانه قادر است ادرار را تا زمانی که شرایط رفتن به توالت مهیا باشد یعنی به طور معمول چهار تا هشت بار در روز، ذخیره کند. نیاز به رفتن بیش از هشت بار در روز یا بیدار شدن در شب برای رفتن به دستشویی می‌تواند نشانه ابتلا به یک مشکل باشد. در این مقاله علت ادرار زیاد را برسی کرده و درمان آن را خواهیم گفت.

ادرار زیاد می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مختلف از بیماری کلیوی گرفته تا نوشیدن بیش از حد مایعات باشد. هنگامی که ادرار زیاد با تب، نیاز فوری به ادرار کردن و درد یا ناراحتی در ناحیه شکم همراه باشد. اکثر مردم زمانی که نیمی از مثانه آن‌ها پر می‌شود، تمایل به دفع ادرار دارند، بنابراین گاهی اوقات نوشیدن مایعات بیشتر از حد معمول باعث تکرر ادرار می‌شود. اگر مصرف مایعات در شما افزایش نیافته، در ادامه به عللی که می‌تواند موجب تکرر ادرار شما شود می‌پردازیم.

ابتلای به عفونت مجاری ادراری یا مثانه

وقتی دچار عفونت مجرای ادرار یا مثانه می‌شوید، بافت‌های این نواحی ملتهب و تحریک می‌شوند. در نتیجه، میل بیشتری به دفع ادرار در شما ایجاد می‌شود. سایر علائم ابتلا به عفونت مجاری ادراری و مثانه شامل وجود خون در ادرار، درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن و میل به ادرار کردن در زمانی که مثانه شما خالی است، می‌باشد.

ابتلای به بیماری دیابت

تکرر ادرار با مقدار غیرطبیعی ادرار اغلب یکی از علائم اولیه دیابت نوع 1 و نوع 2 (پرخوری، پرنوشی و ادرار زیاد) است زیرا بدن سعی می‌کند خود را از طریق ادرار از شر گلوکز استفاده نشده خلاص کند. همچنین افراد مبتلا به دیابت در معرض افزایش خطر ابتلا به آسیب‌های عصبی هستند. اگر به علت ابتلا به بیماری دیابت، اعصابی که عضله مثانه شما را کنترل می‌کنند تحت تأثیر قرار گیرند، ممکن است نیاز مکرر به ادرار کردن پیدا کرده یا مشکلاتی را در کنترل مثانه خود تجربه کنید.

بزرگی پروستات

میلیون‌ها مرد در سراسر دچار هیپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) یا همان بزرگ شدن پروستات می‌شوند. این بیماری می‌تواند فشار بر مجرای ادرار را افزایش داده و جریان ادرار را مسدود کند. در نتیجه، دیواره مثانه ممکن است تحریک شده و با کوچک‌ترین مقدار ادرار شروع به انقباض کند و نیاز مکرر به ادرار کردن را حتی در زمانی که مثانه تقریباً خالی باشد را تحریک کند.

 برای مطالعه مقاله برای کلیه درد چی بخوریم کلیک کنید در این مقاله بهترین روش های درمانی گفته شد.

سیستیت بینابینی

این بیماری با علت ناشناخته با درد در مثانه و ناحیه لگن مشخص می‌شود. اغلب علائم این بیماری شامل نیاز فوری و یا مکرر به ادرار کردن است.

مصرف دیورتیک ها

 این داروها که برای درمان فشار خون بالا یا تجمع مایعات استفاده می‌شوند در کلیه تأثیر خود را اعمال کرده و مایع اضافی را از بدن خارج می‌کنند و باعث بروز ادرار زیاد در فرد مصرف کننده می‌شوند.

سکته مغزی یا سایر بیماری‌های عصبی

 آسیب به اعصاب موجود در مثانه یا سیستم مرکزی بدن می‌تواند منجر به مشکلاتی در عملکرد مثانه شود، از جمله اصرار مکرر و ناگهانی برای ادرار کردن.

بارداری

قابل درک است که زنان در مراحل بعدی بارداری نیاز به ادرار کردن بیشتری دارند، اما حتی در هفته‌های اولیه بارداری، تغییرات هورمونی در بدن رخ داده و فشار اضافی را رحم در حال رشد مادر بر روی مثانه ایجاد می‌کند و این امر می‌تواند موجب تکرر و ادرار زیاد شود.

بیش‌فعال بودن مثانه

بیش‌فعال بودن مثانه، حتی زمانی که مثانه تقریباً خالی است باعث انقباض عضله مثانه می‌شود. این انقباض باعث ایجاد میل ناگهانی و شدید برای ادرار می‌شود. حتی وجود این مشکل می‌تواند منجر به بی‌اختیاری ادرار در افراد شود. معمولاً متخصصین اورولوژی برای تشخیص این عارضه آزمایش‌های تخصصی‌ای را درخواست می‌کنند.

هایپرکلسمی

ابتلای به عارضه هایپرکلسمی یعنی سطح کلسیم خون شما بالاتر از حد طبیعی است. علت ابتلا به هایپرکلسمی شامل پرکاری غدد پاراتیروئید (پرکاری تیروئید یا پرکاری پاراتیروئید)، ابتلا به بیماری‌ها (سل، سارکوئیدوز)، عدم تحرک و حتی سرطان (ریه، پستان، کلیه، مولتیپل میلوما) است. یکی از نشانه‌های بارز بالا بودن کلسیم خون ادرار زیاد و نیاز مکرر به دفع آن می‌باشد.

تشخیص علت ادرار زیاد

اگر ادرار زیاد در سبک زندگی و سبک زندگی روزمره شما مشکل ایجاد می‌کند و یا با علائم دیگری مانند تب، درد پشت یا پهلو، استفراغ، لرز، افزایش اشتها یا تشنگی، خستگی، ادرار خونی یا کدر یا ترشح از آلت تناسلی یا واژن همراه است، لازم است که برای رفع این مشکل به پزشک خود مراجعه کنید. درمان ادرار زیاد با تشخیص علت اصلی شروع می‌شود. برای تشخیص علت ادرار زیاد، پزشک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و سابقه ابتلای به بیماری را در شما بررسی کرده و سوا لاتی مانند موارد زیر را می‌پرسد:

آیا شما از دارویی استفاده می‌کنید؟

آیا علائم دیگری به جز ادرار زیاد تجربه می‌کنید؟

فقط در روز این را مشکل دارید یا در شب هم با آن مواجه می‌شوید؟

آیا بیش از حد معمول مایعات می‌خورید؟

آیا ادرار شما تیره‌تر یا روشن‌تر از حد معمول است؟

آیا الکل (و نوشیدنی‌های الکلی) یا نوشیدنی‌های کافئین دار مصرف می‌کنید؟

بسته به یافته‌های معاینه فیزیکی و بررسی سابقه ابتلای به بیماری در فرد مراجعه‌کننده، پزشک معالج ممکن است آزمایش‌هایی از جمله موارد زیر را درخواست کند:

آزمایش خون

 آزمایش خون معمولی می‌تواند عملکرد کلیه، الکترولیت‌ها و قند خون را بررسی کند.

آزمایش ادرار

 معاینه میکروسکوپی ادرار که شامل تعدادی آزمایش برای تشخیص و اندازه‌گیری ترکیبات مختلفی است که از ادرار عبور می‌کنند.

سیستومتری

این روش، آزمایشی است که فشار داخل مثانه را اندازه‌گیری می‌کند تا ببیند مثانه چقدر خوب کار می‌کند. سیستومتری برای تعیین اینکه آیا یک مشکل عضلانی یا عصبی ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در نحوه نگهداری یا ترشح ادرار توسط مثانه شود، انجام می‌شود. همچنین اصطلاح گسترده‌تری به نام یورو دینامیک وجود دارد که شامل آزمایش‌هایی مانند سیستومتری، اوروفلومتری، فشار مجرای ادرار و موارد دیگر می‌شود.

سیستوسکوپی

 آزمایشی است که به پزشک اجازه می‌دهد تا با استفاده از ابزاری نازک و نورانی به نام سیستوسکوپ، داخل مثانه و مجرای ادرار را بررسی کند.

تست‌های عصبی

 آزمایش‌ها و روش‌های تشخیصی که به پزشک کمک می‌کند تا وجود یک اختلال عصبی را تأیید یا رد کند.

سونوگرافی

 یک تست تصویربرداری تشخیصی با استفاده از امواج صوتی برای تجسم ساختار داخلی بدن.

دفع ادرار

 این ابزار ارزیابی تشخیصی بر مبنای ثبت میزان مصرف مایعات و تعداد دفعات دفع ادرار در طول هر دوره بی اختیاری استفاده می‌شود.

درمان ادرار زیاد

درمان ادرار زیاد، مشکل اساسی ایجاد کننده آن را برطرف می‌کند. به عنوان مثال، اگر دیابت علت ایجاد ادرار زیاد باشد، درمان احتمالی شامل کنترل سطوح قند خون است. همچنین درمان مثانه بیش فعال باید با درمان‌های رفتاری شروع شود، مانند:

بازآموزی مثانه

 این روش شامل افزایش فواصل بین استفاده از دستشویی و دفع ادرار در طول حدود 12 هفته است. این روش درمانی به مثانه شما کمک می‌کند تا ادرار را در زمان طولانی‌تر نگه داشته و دفعات دفع ادرار را کاهش دهد.

اصلاح رژیم غذایی

 در این روش درمانی، شما باید از هر غذایی که به نظر می‌رسد مثانه شما را تحریک می‌کند یا به عنوان یک ادرارآور عمل می‌کند، اجتناب می‌کنید. این مواد غذایی ممکن است شامل کافئین، الکل و نوشیدنی‌های الکلی، نوشابه‌های گازدار، مواد غذایی تشکیل شده از گوجه‌فرنگی، شکلات، شیرین‌کننده‌های مصنوعی و غذاهای تند باشد. خوردن غذاهای پر فیبر نیز در این روش درمانی نقش مهمی دارد، زیرا یبوست ممکن است علائم سندرم مثانه بیش فعال را بدتر کند.

نظارت بر مصرف مایعات

 بدیهی است که هر انسانی باید برای جلوگیری از یبوست و همچنین غلظت بیش از حد ادرار باید به اندازه کافی مایعات مصرف کند، اما همچنین لازم است که از نوشیدن درست قبل از خواب که می‌تواند منجر به ادرار شبانه شود، اجتناب نمایید.

درمان دارویی

درمان دارویی ادرار زیاد از طریق مصرف داروهایی مانند داریفناسین، دسموپرسین استات، ایمی پرامین، میرابگرون، اکسی بوتینین، چسب پوستی اکسی بوتینین (Oxytrol)، سولیفناسین و تروسپیوم با رهش طولانی باشد. در درمان دارویی زنان مبتلا به این بیماری، اکسیترول تنها دارویی است که بدون تجویز پزشک نیز می‌تواند تهیه و استفاده شود. همچنین داروی داریفناسین به طور خاص برای افرادی است که بیش از دو بار در شب برای ادرار کردن از خواب بیدار می‌شوند.

بحث و نتیجه‌گیری

یک فرد بالغ به طور متوسط چهار تا هشت بار در روز ادرار می‌کند. اگر بیش از هشت بار در روز ادرار می‌کنید، یا اگر هر شب چندین بار از خواب بیدار می‌شوید تا به دستشویی بروید، ممکن است ادرار زیادی داشته و نیاز به تکرر ادرار داشته باشید.

بسته به علت اصلی ادرار زیاد، یک برنامه درمانی شخصی در بسیاری از بیماران می‌تواند مؤثر باشد و شامل تغییراتی در شیوه زندگی مانند اجتناب از مصرف کافئین و الکل و نوشیدنی، تقویت کف با استفاده از تمرین لگن و کاهش وزن باشد. برخی از بیماران از آموزش مجدد مثانه سود می‌برند که برای افزایش میزان ادراری که مثانه شما می‌تواند بین هر دفع ادرار نگه دارد، استفاده می‌شود.

21456/ع