دوشنبه ۰۵ آذر ۱۴۰۳
به گزارش صد آنلاین ، بازار مسکن در حالی پا به سال 1402 گذاشت که التهابات زیادی را تجریه کرده و شیب صعودی تندی را پشت سر گذاشته بود؛ به همین دلیل، دولت تصمیم گرفت کوتاهترین راه ممکن را برای کنترل این وضعیت انتخاب کند و بازار املاک را وارد یکی از سنگین‌ترین رکودهای سال‌های اخیر کرد.
پس از مدتی و در غیاب انتشار آمارهای مربوط به این حوزه، برخی مسئولان اعلام کردند قیمت مسکن کاهشی 15 تا 20 درصدی را در بازه‌های دو تا سه ماهه پشت سر گذاشته است؛ کاهشی که البته برخی از کارشناسان معتقدند در نتیجه همان رکودی رخ داده است که از ابتدای سال 1402 گریبان بازار مسکن را گرفته بود و بر همین اساس نمی‌توان آن را دستاوردی برای سیاست‌های اجراشده دانست. اما این کاهش قیمت تا چه اندازه توانسته است به بازیگران بازار مسکن کمک کند؟
همان‌طور که اشاره شد، اولین سوالی که بعد از ادعای کاهش قیمت پیش می‌آید این است که اکنون خرید خانه برای مردم در دسترس خواهد بود یا خیر؟ نمودار کلی قیمت مسکن در چند دهه اخیر در مجموع مسیری صعودی را پشت سر گذاشته است تا آنجا که در 12 سال اخیر، صعود قیمتی بیش از دو هزار درصد را تجربه کرده است؛ بنابراین کاهش قیمتی که اتفاق افتاده نمی‌تواند چندان قدرت خرید مردم را تحت تاثیر قرار دهد.
از سوی دیگر برخی از کارشناسان معتقدند اکنون جامعه آماری برای برآورد میانگین خانه‌های معامله شده بسیار پایین آمده و در نتیجه، ادعای بهینه‌شدن بازار مسکن به دلیل کاهش قیمت را نمی‌توان چندان معتبر دانست.
در سال‌های گذشته خریداران به دنبال آپارتمان‌هایی با متراژ کمتر می‌گشتند و وام نیز تا حدودی می‌توانست برای آن کمک‌کننده باشد، اما از آنجا که این آپارتمان‌ها غالبا سن کمی دارند و اکنون دیگر با استفاده از وام خرید مسکن حتی نمی‌توان یک اتاق در تهران خریداری کرد، مردم دوباره به سوی خانه‌هایی با سن بیشتر بازگشته‌اند که آن هم به دلیل متراژ بالا باز هم در قیمت آن تفاوتی ایجاد نمی‌شود؛ در مجموع می‌توان گفت با تورم فعلی، بازار مسکن دیگر پاسخگوی نیاز متقاضیان نیست و این کاهش قیمت نیز نتوانسته مرهمی بر زخم‌های مردم برای تامین سرپناهی حداقلی باشد!