برنزه کردن پوست خطرناک است ؟

به گزارش صد آنلاین  برخی از این افراد با استفاده از شیوه های مختلفی مانند قرار گرفتن در زیر نور مستقیم خورشید و استفاده از انواع کرم های برنزه کننده، روغن زیتون، ماءالشعیر و قهوه پوست خود را تیره می کنند. برخی دیگر نیز با خوابیدن درون دستگاه سولاریوم، پوست خود را برنزه و تیره می کنند. هر یک از این روش ها می تواند عواقب خطرناک و جبران ناپذیری به همراه داشته باشد.

دکتر علی حبیبی، پزشک پوست و موی زیبایی در این خصوص  گفت:عامل آسیب رسان به پوست در نور خورشید، ماورای بنفش یاهمان UV است که می تواند عوارض کوتاه مدتی مانند قرمزی و سوختگی پوست، ایجاد حساسیت و تیره شدن پوست یاعوارض بلند مدت همچون ایجاد بدخیمی های پوست به دنبال داشته باشد.

وی افزود: درواقع تیره شدن پوست در مواجه زیاد و طولانی مدت با نورخورشید یا سولاریوم، مکانیسم دفاعی پوست برای کاهش اثرات منفی نورخورشید است. تکرار زیاد این فرایند می تواند زمینه ساز فرایندی به اسم Skin Damage باشد که در آن کلاژن ها و ساختار های سطحی و عمقی پوست ( اپیدرم - درم ) دچارآسیب شده و در نتیجه چروک های ریزسطحی و نیز عمقی در پوست ایجاد می شود و با کاهش قابلیت ارتجاعی پوست وشل شدگی پوست و ایجاد لک های پوستی بنام لنتیگو همراه است.

وی اظهار داشت: البته این روند تخریب پوست فقط منحصر به نورخورشید نبوده و سایرعوامل مانند روند طبیعی پیرشدن، استفاده از برخی داروها و غذاها، ابتلا به بعضی بیماری ها، استعمال سیگار و نوشیدن الکل نیز تاثیرگذارند. از میان این عوامل، ابتدا نور خورشید و پس از آن مصرف سیگار( قلیان) تاثیر بسزایی در این زمینه دارند که هردوی آنها قابل پیشگیری هستند.

وی خاطرنشان کرد: هرچقدر مواجهه با نورخورشید طولانی تر باشد، آسیب پوستی نیز بیشتر خواهد بود؛ منظور از مواجهه، پیاده روی روزانه ای که بدن با لباس پوشیده شده یا احتمالا فرد کرم ضد آفتاب مصرف کرده است، نیست بلکه منظور قرار گرفتن در معرض مقدار زیاد ماورابنفش نورخورشید، حمام آفتاب یا سولاریوم است. در این بین سولاریوم اثرات مخرب تری دارد زیرا دوز زیادی از UV  درمدت کوتاه به پوست تحمیل می شود .

 وی بیان کرد: ضخیم شدن لایه خارجی پوست(لایه شاخی) از دیگر علایم آسیب پوستی و پاسخ طبیعی فیزیولوژی جلد به نور خورشید است؛ نمونه ایجاد نمای زمخت و خشن درشکل ظاهری پوست را می توان در پوست کارگران ساختمانی یا کشاورزان مشاهده کرد.

حبیبی گفت: محافظت از پوست در تمامی سنین حایزاهمیت است و باید ازکودکی آغازشود. درواقع اثرات مخرب نورخورشید حالت تجمعی داشته وهرچقدرسالیان بیشتر و ساعات زیادتری با نورشدید خورشید مواجهه باشیم، اثرات مخرب آن بیشتر خواهد شد.

نور خورشید و بدخیمی های پوستی

این پزشک پوست و موی زیبایی افزود: مواجهه طولانی مدت نور خورشید مضر اما مقدار کم آن نیز برای بدن مفید است؛ اثرات مثبت نور خورشید مانند تامین ویتامین D و پیشگیری ازپوکی استخوان، در مواجهه کوتاه مدت در معرض نور خورشید حاصل می شود.

وی به راه های مراقبت از پوست اشاره کرد و گفت: اولویت مراقبت ازپوست ابتدا با محافظت فیزیکی همانند پوشش، لباس وکلاه و پس از آن محافظت با کرم ضد آفتاب است؛ در حال حاضر کرم های ضد آفتاب عدد ضریب محافظتی با نام اختصاری SPF  دارند. این عدد میزان محافظت از پوست در مقابل UV B را نشان می دهد. مصرف کرم ضدآفتاب باید به صورت تکرارشونده  هرسه ساعت یکبار در زمان مواجهه با نورخورشید باشد. حداقل عدد محافظتی روزمره کرم ضدآفتاب Spf معادل ۲۵ تا ۳۰ است.

وی ادامه داد: درطی سالیان اخیر طیف پوشش کرم های ضد آفتاب بیشترشده و واژه ای به نام Broad Spectrum  روی تیوپ این کرم ها درج شده که نشان دهنده آن است که علاوه بر UV B، این کرم ها امکان محافظت در برابر UV A  را نیز دارند؛ UV A  بخشی از اشعه ماورابنفش است که در دراز مدت می تواند منجربه ایجاد بدخیمی های پوستی مانند سرطان هایی با نام SCC و BCC  شود.

به گفته وی، این بدخیمی ها که به علت مواجهه زیاد وطولانی با نورشدید خورشید ایجاد می شوند، عموما در سر و صورت ایجاد شده و به صورت زخمی مزمن و پیشرونده و خورنده که بهبود نمی یابد، خود رانشان می دهند.

وی اظهارداشت: ازدیگر بدخیمی هایی که بر اثر تماس مستقیم با نور خورشید، ایجاد می شود، سرطانی به نام ملانوم است. علامت اولیه این سرطان شبیه یک خال است. این خال ابعادی بزرگتر از خال معمولی دارد و به صورت ناگهانی ظهورمی یابد این خال  به سرعت رشد و گسترش پیدا می کند و عموما حاوی چند رنگ مختلف است.

وی به دیگر اشعه ماورای فرابنفش اشاره کرد و گفت: خوشبختانه هم اکنون UV C ازلایه ازن عبورنمی کند و درصورت اشکال درساختار لایه ازن وعبور آن، احتمال بدخیمی پوست به طرزمعناداری بیشترمی شود؛ کمااینکه طی سالیان پیش با سوراخ شدن لایه ازن در استرالیا، شاهد بروز میزان زیادی بدخیمی های پوستی در آن کشور بودیم.