ایران در بریکس

 بریکس ورود ایران به این اتحادیه را اعلام کرد. آیا می توان این را یک پیروزی نامید؟ کدام گروه سیاسی در داخل کشور برنده آن شد؟ در اجلاس سران بریکس در آفریقای جنوبی رسما مشخص شد که ایران به همراه پنج کشور دیگر به عضویت این اتحادیه در خواهند آمد. جمهوری اسلامی ایران از اول ژوانویه 2024 به بریکس می پیوندد.

محمد جمشیدی، معاون سیاسی رئیس جمهوری ایران، ورود ایران به بریکس را «موفقیت راهبردی» خواند. محمد جواد جمالی نوبندگانی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ایران نیز به خبرگزاری اسپوتنیک گفت که این واشنگتن بود که در واقع با اقدامات خود به تقویت بریکس و پیوستن ایران کمک کرد.

امریکایی ها هرگز باور نمی کردند که بسیاری از کشورها یک "باشگاه تحریم" تشکیل دهند. خود امریکایی ها با اقدامات تحریمی خود یکی از آغازگران ایجاد بریکس شدند. امروز این انجمن به هیچ وجه یک بلوف سیاسی نیست، بلکه یک بلوک جدی است که می تواند هم هژمونی دلار در اقتصاد جهانی و هم برتری غرب را در ژئوپلیتیک به طور کلی بشکند.

جواد خیران نیا، کارشناس علوم سیاسی و مدیر گروه مطالعات خلیج فارس در مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه، در گفت وگو با خبرگزاری آناتولی گفت: «آیت الله خامنه ای اعلام کرده که نظم موجود در روابط بین الملل متضمن تغییر مراکز قدرت به شرق است. سیاست خارجی کنونی ایران بر این اصل استوار است. از این رو، روابط تهران با چین به شدت توسعه یافت. هدف تهران در بریکس، بهره مندی اقتصادی از امتیازات نظم نوین جهانی، قبل از هر چیز، دور زدن تحریم ها و حرکت به سمت کنار گذاشتن دلار در تسویه حساب های متقابل است.»

نگاه به شرق «ایدئولوژیک» است، این دیدگاه توسط گروه های سیاسی در نظام ایران به عنوان محافظه کاران افراطی وجود دارد. البته، دیدگاه های رقیب در سیاست خارجی در نظام ایران وجود دارد. به عنوان مثال، محمد جواد ظریف و علی اکبر صالحی معتقدند که انتقال قدرت از غرب به شرق هنوز انجام نشده است. بر اساس این دیدگاه، ایران نباید با چین یا روسیه به صورت یک جانبه همکاری کند و باید تعادل را در سیاست خارجی حفظ کند. از سوی دیگر، جهت گیری به سمت شرق که به ورود ایران به سازمان همکاری شانگهای و بریکس منجر شد، موقعیت محافظه کاران افراطی را در مقابل گروه های سیاسی اصلاح طلب تقویت می کند.

منبع: وستی کافکازا (روسیه)