جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
این گیاه به طور معمول در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی در میان بیشه زارها، روی دامنه های خشک و روی صخره ها چه در دشت و چه در کوهستان می روید. دوران گلدهی این گیاه از مرداد تا مهر ماه می باشد.
خواص درمانی: مدر، آرام کننده، قابض و بادشکن است و هم از این رو در درمان اسهال های ساده، ورم روده و به طور کلی رفع ناراحتی های دستگاه گوارش که با بروز حالات اسهالی همراه است اثرات مفید ظاهر می نماید.
مصرف آن برای درمان اسهال مسلولین و کودکان در زمان ظاهر شدن دندان توصیه شده است. با مصرف فرآورده های این گیاه نه تنها التهاب مخاط دهان بلکه التهاب دستگاه گوارش و مجاری ادرار نیز درمان می گردد و خونریزی های داخلی متوقف می شود. فرآورده های این گیاه دارای اثر دفع اوره و کاهش کلسترول خون است.
در درمان بیماری های عفونی مجاری ادرار موثر است. در استعمال خارجی جوشانده برگ های خشک گیاه به صورت غرغره جهت رفع التهاب مخاط دهان، درد گلو و ورم لثه ها به کار می رود. اگر گرد برگ های خشک گیاه بر روی زخم و جراحات پاشیده شود در خشکاندن ترشحات و بهبودشان موثر است.
این گیاه را می توان همراه سایر گیاهان برای درمان آنفولانزا به کار گرفت. به عنوان یک آنتی سپتیک )ضد عفونی کننده( در درمان التهاب مثانه سودمند است.
ملاحظات ایمنی: در افراد حساس به گیاهان تیره آستراسه )کاسنی( ممکن است سبب بروز واکنش های آلرژیک شود. ترکیبات شیمیایی: تمامی بخش های گیاه دارای تانن، موسیلاژ، مواد تلخ، کمی اسانس، ساپونین، آلکالوئید و اسید سالیسیلیک است. درریشه گیاه اینولین وجود دارد.
انتهای پیام/