اگر می خواهید سه سوته لاغر شوید بخوانید

به گزارش صد آنلاین ، هورمون لپتین یک هورمون است که در بدن تمامی افراد وجود دارد یعنی همان هورمون اشتها. اما متاسفانه افراد چاق نسبت به این هورمون مقاومت شدیدی دارند. وظیفه هورمون لپتین این است که احساس سیری داشته باشید. همین احساس سبب می‌شود کمتر غذا بخورید و اضافه وزن نداشته باشید. در حالی که افراد چاق در برابر لپتین مقاوم بوده و در این احساس دچار اختلال می‌شوند. کاهش قند، ترک الکل، نخوردن سس مایونز، تحمل مزه‌های ناهنجاری مانند چای سبز و... همه و همه بستگی به مقاومت شما در برابر هورمون لپتین دارد. برای مقابله با هورمون اشتها می‌بایست ورزش کنید و این که ۷ الی ۹ ساعت در شب بخوابید. در این دو حالت هورمون لپتین به درستی عمل می‌کند و وزن در حالت تعادل باقی می‌ماند.

کاهش وزن با هورمون لپتین
افراد بسیاری تلاش می‌کنند به کمک یک رژیم غذایی سخت، وزن کم کنند. این مسئله کاملا روانی بوده و بستگی به میزان اراده شخص دارد. هورمون‌ها به عنوان یک سیگنال شیمیایی کار می‌کنند و فرآیند‌های بیولوژیکی را در بدن تنظیم می‌کنند. هورمون لپتین که نام دیگرش ” هورمون سدیم ” است یکی از آن هورمون‌هایی است که میزان احساس سیری یا گرسنگی را در بدن انسان تنظیم می‌کند. این هورمون با تلاش‌های شما برای کاهش وزن رابطه کاملا مستقیمی داشته و به شما در این مورد کمک می‌کند. علاوه بر لپتین هورمون دیگری با نام گرلین نیز در کنترل اشتها موثر است. هورمون گرلین نام دیگری نیز دارد که ” گرسنگی ” می‌باشد.

هورمون لپتین چگونه عمل می‌کند؟
سطوح بالای هورمون لپتین به صورت خودکار به کاهش فشار خون، کنترل گرسنگی و کنترل وزن کمک می‌کند. لپتین از سلول‌های چربی آزاد می‌شود، افزایش چربی بدن موجب افزایش سطح لپتین می‌شود و همین امر سبب ارسال یک سیگنال به مغز می‌شود سیگنالی مبنی بر این که ” گرسنه نیستم “. کمبود لپتین یک بیماری مادرزادی و نادر است که همراه با گرسنگی شدید و مصرف مواد غذایی کنترل نشده می‌باشد. این حالت سبب چاقی شدید در دوران کودکی و همچنین بلوغ است که از آن به عنوان یک هشدار می‌توان استفاده کرد و نیازمند مراقبت‌های پزشکی که معمولا تزریق لپتین است، می‌باشد. با این حال افرادی که وزن بالایی دارند و دچار عارضه چاقی می‌باشند به اثرات لپتین حساس نیستند چرا که بدن این افراد به سطح بالای لپتین دسترسی پیدا کرده و نسبت به آن مقاومت می‌کنند. نکته بسیار مهم عکس العمل لپتین در بدن فرد است که در ادامه راه کار‌هایی برای تقویت این اثر آمده است.

کاهش مصرف قند
قند نقش بسیار مهمی در مقاومت بدن نسبت به لپتین ایفا می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد، افرادی که دارای چربی بالایی هستند و رژیم غذایی پر قندی دارند، بدنشان در برابر لپتین مقاوم است. در حالی که افرادی که رژیم غذایی سالم دارند و قند مصرف نمی‌کنند، هورمون لپتین در بدنشان به درستی عمل می‌کند. مصرف قند در رژیم روزانه خود را کاهش دهید. این دستور شامل مواد غذایی که قند طبیعی دارند، نیست بلکه شامل موادی مانند شیرین کننده ذرت، شکر قهوه ای، شربت ذرت، فروکتوز، دکستروز، گلوکز، شربت مالت، شکر خام و... است.

مصرف پروتئین
پروتئین‌ها می‌توانند به کاهش مقاومت لپتین کمک کنند. محققان دریافتند که رژیم سرشار از پروتئین حتی اگر سطح لپتین را کاهش ندهد میزان حساسیت نسبت به آن را بهبودی می‌بخشد. به طور عادی بین ۱۰ تا ۳۵ درصد کل کالری مورد نیاز روزانه از پروتئین‌ها دریافت می‌شود. اما تمام آن در یک وعده غذایی جای نمی‌گیرد. تخم مرغ، مرغ، بوقلمون، ماهی توفو، عدس، لوبیا از منابع بسیار خوب پروتئین هستند.

کاهش سطح تری گلیسیرید
لپتین از طریق جریان خون به مغز منتقل می‌شود و به این ترتیب سیگنال‌هایی مبنی بر این که ” من گرسنه هستم یا من گرسنه نیستم ” را ارسال می‌کند. تری گلیسیرید نوعی چربی در خون است که در انتقال لپتین به مغز دخیل است. هرچه سطح تری گلیسیرید کمتر باشد حمل و نقل لپتین به مغز نیز کاهش پیدا می‌کند و حس ” من گرسنه هستم ” کمتر احساس می‌شود. رژیم‌های مدیترانه‌ای در کاهش این عنصر موثر هستند.

خواب
خواب نیز یکی از مهم‌ترین پارامتر‌ها در کاهش هورمون لپتین است. مطالعات نشان داده است که افرادی که فقط ۵ ساعت در شب می‌خوابند میزان ۵/۱۵ % لپتین را کاهش می‌دهند و ۹/۱۴% گرلین را افزایش می‌دهند. زمان خواب نیز در این مورد بسیار مهم است.