به گزارش صد آنلاین ، کارگران معدن زغالسنگ در صربستان بقایای یک قایق چوبی بزرگ را کشف کردند که احتمالاً توسط رومیها برای تأمین مایحتاج یک شهر مجاور و مقر نظامی واقع در مرز این امپراتوری استفاده میشده است.
باستانشناسان هنوز منتظر نتایج تاریخگذاری رادیوکربن انجامشده روی الوارهای این قایق هستند، اما گمان میکنند قدمت این قایق احتمالا به قرن سوم یا چهارم میلادی بازمیگردد.
این قایق باستانی در امتداد رودخانههای کوچک بین رودخانه «دانوب» و شهر رومی «ویمیناسیوم» (Viminacium) که در اوایل قرن اول پس از میلاد تاسیس شد، آذوقه حمل میکرد.
کارگرانی که این قایق را کشف کردند، به مسئولان باستانشناسی شهر اطلاعرسانی کردند.
مواد طبیعی همچون چوب معمولا با قرار گرفتن در معرض هوا تجزیه میشوند، اما تختههای چوبی این قایق و ماسههای بالای آنها هنگام کشف مرطوب بود، بنابراین به نظر میرسد رطوبت به حفظ این قایق باستانی کمک کرده است.
زمانی که لاشه قایق از دل خاک بیرون کشیده شد، تابش نور آفتاب خطر بزرگی برای حفاظت از این اثر تاریخی بود و ممکن بود چوبها را خیلی زود خشک کند، بنابراین باستانشناسان حین کاوش، بقایای این قایق را به آب آغشته میکردند.
«ویمیناسیوم» یک سکونتگاه رومی و در عین حال یک دژ نظامی بود. این مکان یک قطب تجاری مهم در تمدن رومی محسوب میشد. باستانشناسان تخمین میزنند که «ویمیناسیوم» حدود ۴۵ هزار نفر جمعیت داشت، که در این صورت این شهر را یکی از بزرگترین سکونتگاههای «بالکان» در آن مقطع از تاریخ میتوان در نظر گرفت.
این شهر و دژ آن در سال ۴۱۱ میلادی توسط «هون»ها نابود شد. «هون»ها همان مردمی بودند که به فرمانروایی رومیها در بخش بزرگی از اروپا پایان دادند. «ویمیناسیوم» در اوایل قرن ششم میلادی توسط «ژوستینین یکم»، امپراتور بیزانس بازسازی شد، اما اینبار در سال ۵۸۲ میلادی توسط «آوار»ها ویران شد.
ویرانههای «ویمیناسیوم» که در قرن نوزدهم میلادی کشف شد، امروزه یکی از مهمترین محوطههای رومی صربستان به شمار میرود. البته کارشناسان تخمین میزنند که فقط بخش کوچکی از این شهر کشف شده است.
4461/س