جمعه ۰۲ آذر ۱۴۰۳
نویسنده: فاطمة یاسین
ناتو نشست خود را در حاشیه نبرد جاری در اوکراین برگزار کرد و رهبری ائتلاف مکانی نزدیک به این رویداد را انتخاب کرد تا پیامی ارسال کند مبنی بر این‌که این جنگ یکی از اولویت‌های فوری آن است؛ اما جو بایدن، رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا با خود موضوع دیگری را به نشست آورد که کاملا از منطقه و تمام این قاره فاصله داشت و آن را روی میز بحث و بررسی سران ائتلاف قرار داد. آن موضوع همان موضوع چین است. در این راستا در بیانیه ناتو مسائلی مطرح شد که بر این مسئله دلالت دارد که آمریکا دیدگاه خود را در مورد چین بر ائتلاف تحمیل کرده است. به این ترتیب که در بیانیه آمد که چین تهدیدی برای منافع، امنیت و ارزش‌های اعضا است.
آمریکا در حال تشدید تلاش‌های خود در جبهه اوکراین است؛ اما چشمانش به سوی دیگری از جهان یعنی به سمت چین دوخته شده است. آمریکا تمایل دارد که متحدانش در ناتو در رویارویی ویژه‌اش با چین پشت سر این کشور بایستند. در این رویارویی ویژه ادعا شده چهار «نَه» [ممنوعیت] از سوی رئیس جمهور بایدن ارائه شده که بر سیاست‌های او در قبال چین حاکم است و آنها عبارت اند از: آمریکا درصدد جنگ سرد دوباره نیست، خواستار تغییر حکومت در چین نیست، سیاست آمریکا مشمول تشدید ائتلاف‌ها برای مقابله با چین نیست و در آخر، آمریکا از استقلال تایوان حمایت نمی‌کند.
آمریکا در مدیریت بحران خود با چین از لحن متفاوتی استفاده می‌کند و در این مسیر ناتو را همراه خود می‌کشاند در حالی که خود از توسعه چین، افزایش نفوذ این کشور و فعالیت‌های پنهانی‌اش که به خاک آمریکا نیز کشیده شد زمانی که چین بالن جاسوسی به آمریکا ارسال کرد زیان دیده است. در آن زمان پرسش‌هایی درخصوص روش برخورد با چین مطرح شد. اکنون به نظر می‌رسد نتایج نشست ناتو یکی از این روش‌ها و ابزارهاست؛ اما ائتلافی که جبهه خود را برای محاصره روسیه گسترش می‌دهد احتمالا با دشواری‌هایی برای برپایی این جبهه در منطقه دریای چین می یابد؛ چرا که کشورهای ائتلاف به ویژه فرانسه دیدگاه یکسانی در این خصوص ندارند. به علاوه این‌که نبرد اصلی ناتو در اروپا حمایت از اوکراین است.
ممکن است سنگربندی طرف‌ها آغاز شود. موضع ناتو در قبال چین ممکن است این کشور را به افزایش روابط خود با روسیه تشویق کند. ماه گذشته (ژوئن) شاهد بالاترین سطح مبادله از زمان آغاز جنگ در اوکراین بودیم. چنین شرایطی ممکن است به ازسرگیری جنگ سرد منجر شود و این امر باعث می‌شود «نه»های بایدن به سه مورد کاهش یابد و ممکن است سیاست اعلام شده ناتو در راستای بسیج در برابر چین «نه» دوم را حذف کند. بایدن رئیس جمهوری چین را دیکتاتور توصیف کرد و این اشاره‌ای به مخالفت او با نظام سیاسی چین است و در این‌جا «نه» سوم نیز حذف می شود و تنها یک مورد باقی می‌ماند و آن این‌که آمریکا همچنان استقلال تایوان را به رسمیت نمی‌شناسد. چنانچه این مورد نیز حذف شود جبهه‌هایی گشوده می‌شود که اثرات ویرانگر آن بسیار از آنچه در جنگ اوکراین می‌گذرد فراتر می‌رود.
منبع: العربی الجدید