وضو را میتوان به شیوههای ترتیبی و ارتماسی انجام داد. در وضوی ترتیبی، ابتدا صورت و سپس دستها شسته شده و پس از آن، مسح سر و پاها انجام میشود.
وضوی ارتماسی نیز به مانند وضوی ترتیبی است تنها به جای شستن صورت و دستها، آنها را در آب داخل کرده و نیت وضو میکند و پس از آن مسح سر و پاها را انجام میدهد. در صورتی که باز کردن روی زخم دشوار باشد یا ضرر داشته باشد، باید وضوی جبیرهای گرفت.
هفت چیز وضو را باطل میکند:
١ـ بول؛ و در حکم بول است رطوبتی که انسان نداند بول است یا نه، اگر قبل از استبراء کردن از او خارج شود؛
٢ـ غائط؛
٣ـ باد معده و روده که از مخرج غائط خارج میشود، و یا از غیر مخرج اگر این عنوان بر آن صدق نماید؛
۴ـ خوابی که بهواسطه آن چشم نبیند و گوش نشنود؛ ولی اگر چشم نبیند و گوش بشنود وضو باطل نمیشود؛ و همچنین است اگر گوش هم نشنود، ولی نخوابیده باشد، مثل اینکه به ادامه فکر سابق مشغول باشد؛
۵ـ چیزهایی که عقل را از بین میبرد: مانند دیوانگی، مستی و بیهوشی؛
۶ـ استحاضه زنان که بعداً گفته میشود؛
٧ـ جنابت؛ و بنابر احوط مس میت. اگر غسل برای آن کافی نبوده و نیاز به وضو نیز داشته باشد.
منبع / سایت آیت الله بهجت ره