غزال مروستینیا کارشناس پزشکی ورزشی در یادداشتی در ایسنا نوشت : امروزه آسیبدیدگی در فعالیتهای ورزشی همواره یکی از مشکلات جدا نشدنی جامعه ورزش بوده و از جمله چالشهای طب ورزش، درمان و پیشگیری است و در صورت عدم شناسایی به موقع و حاد شدن، میتواند موجب به خطر انداختن سلامت جسمی-روانی با افزایش هزینههای درمانی و کاهش انگیزه ورزشکار شود.
آسیبدیدگی موجب محرومیت ورزشکاران چه حرفهای و چه آماتور از میادین ورزشی شده است. در جهت جلوگیری از بروز این فرآیند برای ورزشکاران و نیز با توجه به تعاریف مختلف از شاخههای مرتبط با آسیبهای ورزشی، مطالعه مروری فوق با هدف تعریف صحیح آسیب ورزشی و عوامل مرتبط با آن به انجام رسید.
آسیبهای ورزشی به دو صورت حاد یا مزمن ایجاد میشود. همچنین انوع آسیبهای ورزشی شایع شامل کشیدگی و پارگی عضلات و رباطها، آسیبهای زانو، درد ساق پا هنگام ورزش، آسیبهای تاندون آشیل و شکستگی ها و در رفتگیها، میشوند.
عدم گرم کردن مناسب و نداشتن آمادگی لازم جسمانی، محیط نامناسب و ناامن ورزشی، ابزار و وسایل غیر استاندارد، نبودن فضای روانی مناسب برای ورزشکار و برخوردهای شدید بدنی ورزشکاران با یکدیگر و در آخر، نداشتن مهارت کافی ورزشکار در اجرای صحیح فعالیت از جمله علل بروز آسیبهای ورزشی است.
در هر ورزشی احتمال آسیب به هر قسمت از دستگاه عضلانی-اسکلتی وجود دارد اما علیرغم وجود مشکلات محیطی همانند استاندارد نبودن امکانات و اماکن ورزشی که نیازمند نظارت بیشتر مسئولان بر اماکن ورزشی است، آگاهسازی و دقت بیشتر مربیان در خصوص تمرکز بر فضای تمرینات، ارائه بیشتر تمرینات تکمیلی و تعادلی و همچنین اطلاع مربیان و ورزشکاران از علل و انواع شایع آسیبها، میتواند از بروز این مشکلات بکاهد تا شاهد عملکرد بهتر و بیشتر بازیکنان باشیم.