نویسنده: الحسین الزاوی
روابط هند و اروپا در تمامی سطوح به ویژه در زمینههای اقتصادی و سیاسی در نتیجه تحولات ژئوپلتیک جهان در پی جنگ اوکراین و تشدید کشمکش کشورهای غربی و چین شاهد تحولی مداوم بوده است. این مسئله علی رغم این است که هند از برجستهترین کشورهای تاسیس کننده گروه بریکس است؛ یعنی گروهی که اعضای آن برای عبور از سیطره اروپا و آمریکا بر جهان تلاش میکنند.
طبق گفته ناظران بین المللی غرب و مشخصا اروپا به جذب هند و تبدیل این کشور به عنوان جایگزین احتمالی اقتصادی و سیاسی چین نیاز دارد، در صورتی که کشمکش با چین به مرحله قطع ارتباط برسد. شرکتهای چند ملیتی نام این گزینه را «چین به علاوه یک» گذاشتهاند که بر تنوع بخشیدن به مبادلات و سرمایه گذاریها با قدرتهای جایگزین چین و در راس آنها هند مبتنی است. هند در این میان بیشترین قدرت را برای رقابت با اژدهای چینی دارد.
ناظران اشاره میکنند صحبت از روابط اروپا – هند اخیرا دوباره هم زمان با ازسرگیری مذاکرات میان اتحادیه اروپا و دولت دهلی نو برای دستیابی به توافق مبادله آزاد میان دو طرف مطرح شده است. انتظار میرود این توافقنامه طی سالهای مالی 2024-2023 برای امضا آماده باشد. روشن است اتحادیه اروپا از فرصت برگزاری دور جدید مذاکرات میان دو طرف در ماه مارس استفاده خواهد کرد تا پیشرفتی قبال توجه در موضوع شراکت به منظور تسریع وارد کردن تولیدات اروپایی به بازار رو به رشد هند محقق سازد. این امر توانمندیهای هند را برای تبدیل شدن در آیندهای نزدیک به مرکز جدید صنایع تبدیلی در جهان در بسیاری از زمینهها به جای چین تقویت میکند. در نتیجه در حالی که هند با غول چینی در زمینه اقتصادی رقابت میکند هم زمان برای حفظ سیاست توافقی با این کشور مبتنی بر تمایل مشترک برای تاسیس جهانی چند قطبی تلاش میکند.
در پایان می توان نتیجه گرفت که شراکت هند و اتحادیه اروپا به نفع هر دو طرف است؛ زیرا در حالی که دهلی نو میخواهد از انتقال فناوری کشورهای اروپایی در بخشهای صنایع نظامی و دریایی، انرژیهای تجدیدپذیر و صنایع مرتبط با فناوری هستهای بهره ببرد تا تولید ناخالص داخلی خود را ظرف یک دهه دو برابر کند، در مقابل اتحادیه اروپا تلاش میکند از بازار هند بهره ببرد که در راه تبدیل شدن به بزرگترین بازار مصرف کننده در جهان است. علاوه بر این مانند چین تهدیدی ژئوپلتیک برای غرب به شمار نمیرود.
منبع: الخلیج