بر اساس گفتههای وزیر کشور، مدل جدید باعث میشود کرسیهای شورا به نسبت آرای فهرستها توزیع شوند؛ یعنی حتی فهرستهای کوچک هم فرصت حضور خواهند داشت. این تحول، نه فقط سازوکار رأیگیری، بلکه ماهیت سیاست شهری را در تهران دگرگون میکند و قدرت را از انحصار حزبی به تعامل اجتماعی میان محلهها منتقل خواهد کرد.
در فضای کنونی، احزاب اصلاحطلب و اصولگرا هر دو بر شعار «شورا برای مردم، نه حزب» تأکید میکنند؛ اما مسیر وعدهها متفاوت است. اصلاحطلبان محور حمله را بر شفافیت و نظارت محلی بنا کردهاند، در حالیکه اصولگرایان بر کارآمدی پروژههای عمرانی و سامان سازمان شهرداری تأکید دارند. به نقل از گزارشهای اخیر فارسنیوز و خبرآنلاین نشان میدهد که هر دو جریان در تلاشند گفتمانی مردمیتر ارائه دهند تا مشارکت عمومی افزایش یابد؛ زیرا افکار عمومی نسبت به عملکرد شوراهای قبلی هنوز ذهنیتی سرد دارد و بازسازی اعتماد اجتماعی مهمترین چالش این دوره است.
تحلیلگران حوزه شهری معتقدند انتخابات پیشرو در واقع پیشدرآمد انتخاب شهردار آینده تهران است. ترکیب تناسبی شورای جدید، مسیر صندلی شهردار را تعیین میکند و رایزنیهای پشتپرده میان گروهها برای معرفی چهرههای تکنوکرات و غیرسیاسی از هماکنون آغاز شده است. طبق دادههای پایگاههای محلی، شهرداری تهران در دوره جدید به مدلی اجماعی و نظارتیتر نزدیک خواهد شد؛ مدلی که بر شفافسازی عملکرد، واگذاری امور محلی به شورای محلات، و مدیریت هوشمند هزینهها تمرکز دارد.
در نهایت، تهران در آستانه تجربهای بیسابقه قرار دارد؛ انتخاباتی که میتواند توازن تازهای میان سیاست، خدمت و اعتماد مردمی ایجاد کند. مدل تناسبی، آزمونی برای بلوغ سیاست شهری ایران است. اگر احزاب بتوانند از شعارهای صرف عبور کرده و واقعیات محلات جنوب و شرق تهران را درک کنند، ممکن است شورای جدید به مبدأ تحولی اجتماعی بدل شود. پایتخت اینبار نه میدان نبرد جناحها، بلکه فرصت بازسازی امید شهری خواهد بود.
سردبیر صد آنلاین- نهم دی 1404