به گزارش صد آنلاین ، گلیوبلاستوما شایع ترین تومور بدخیم اولیه سیستم عصبی مرکزی است که در نخاع یا مغز بروز میکند. گلیوبلاستوما از سلولهایی به نام آستروسیت تشکیل میشود که از سلولهای عصبی حمایت میکند. این تومور معمولا بسیار تهاجمی است و رشد و گسترش آن به سرعت رخ میدهد. مطابق تخمینهای موجود، سالانه ۱۹ هزارنفر در اتحادیه اروپا به این سرطان مبتلا میشوند.
پزشکان طی دو دهه گذشته از روشهایی مثل شیمی درمانی، رادیوتراپی و جراحی برای درمان مبتلایان بهره بردهاند. با وجود این، متوسط عمر مبتلایان حدود ۱۵ ماه است. در گلیوبلاستوما، سلولها از پروتئینی به نام IRE1 به عنوان بخشی از مکانیزم واکنش به استرس استفاده میکنند که آن ها را در برابر داروهای سرطان مقاومتر میکند.
محققان به دنبال این بودند که ببینند آیا با تاثیرگذاری بر این فرایند میتوان سلولهای سرطانی را تضعیف کرد یا خیر. آن ها حدود ۱۵ میلیون مولکول را غربال کردند و شبیهسازیهایی را برای پیشبینی چگونگی واکنش آن ها به پروتئینهای موجود در بدن انجام دادند. در این میان مولکول Z4P مفید شناخته شد. محققان دریافتند که مولکول Z4P نه تنها مقاومت سلولهای سرطانی را کاهش میدهد، بلکه از توانایی جابه جایی آنها کم هم میکند.
در نهایت، محققان از این مولکول برای هدف قرار دادن سلولهای سرطانی در موشها در ترکیب با دارویی به نام تموزولومید استفاده کردند که در نوعی شیمیدرمانی سنتی برای درمان گلیوبلاستوما استفاده میشود.آنها دریافتند که این درمان ترکیبی به دلیل ایفای نقش مولکول Z4P موجب کاهش مقاومت سلولهای سرطانی در برابر استرس میشود؛ چنان که بر خلاف روال سابق، تمام سلولهای سرطانی به مرور ناپدید شدند و موشها پس از ۲۰۰ روز با عود سرطان مواجه نشدند. محققان سوئدی فعال در این مطالعه اعلام کردهاند که آزمایشها برای استفاده از نتایج به دست آمده برای درمان سرطان پانکراس، سینه و کبد را آغاز کردهاند.