نقش شکلات تلخ در کُند کردن روند پیری

🔹 صدآنلاین | سرویس سلامت

پژوهشگران «کینگز کالج لندن» اعلام کردند ترکیب طبیعی موجود در شکلات تلخ موسوم به «تئوبرومین» می‌تواند در کاهش روند پیری سلولی و حفظ سلامت بدن نقش مؤثری داشته باشد.

تئوبرومین که مسئول طعم تلخ شکلات است، نوعی آلکالوئید گیاهی با خاصیت ضدالتهابی و سرشار از آنتی‌اکسیدان‌هاست. این ماده، با تنظیم عملکرد ژن‌ها و افزایش مقاومت سلول‌ها در برابر استرس اکسیداتیو، به جوان‌تر ماندن بدن و کاهش خطر بیماری‌های مزمن کمک می‌کند.

🔬 یافته‌های علمی تازه؛ تئوبرومین چگونه روند پیری را کند می‌کند؟

این مطالعه که نتایج آن در مجله علمی Aging منتشر شده، نشان می‌دهد سطح بالاتر تئوبرومین در خون با سن زیستی پایین‌تر ارتباط مستقیم دارد.

متخصصان برای ارزیابی این اثر، تغییرات شیمیایی DNA و طول تلومرها را در بیش از ۱۶۰۰ داوطلب در اروپا بررسی کردند.

تلومرها، که مانند کلاهکی در انتهای کروموزوم‌ها قرار دارند، با افزایش سن کوتاه‌تر می‌شوند و این روند به بیماری‌هایی نظیر سرطان، دیابت نوع دو و بیماری‌های قلبی منجر می‌شود. پژوهشگران دریافتند مصرف ترکیبات حاوی تئوبرومین می‌تواند از این کوتاه‌شدن جلوگیری کند.

🧠 محافظت از مغز و قلب؛ اثرات فراتر از ضد پیری

به گفته‌ی دکتر جوردانا بل، استاد ژنتیک در کینگز کالج لندن و نویسنده ارشد این تحقیق، میان مصرف شکلات تلخ و سلامت سلولی طولانی‌مدت ارتباط قابل‌توجهی وجود دارد.

مطالعات گذشته نیز نشان داده‌اند که تئوبرومین از مغز در برابر بیماری آلزایمر محافظت کرده و اثرات منفی کلسترول بالا بر حافظه و عملکرد شناختی را کاهش می‌دهد.

علاوه بر تئوبرومین، ترکیبات دیگری مانند پلی‌فنول‌ها در شکلات تلخ وجود دارند که به‌عنوان آنتی‌اکسیدان‌های قوی، باعث کاهش التهاب، تقویت مغز و محافظت از سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد می‌شوند.

پژوهشگران معتقدند این ترکیبات احتمالاً در تقویت اثر ضدپیری تئوبرومین نقش کلیدی دارند.

⚠️ توصیه مهم کارشناسان: شکلات تلخ، نه به هر مقدار!

هرچند یافته‌ها امیدوارکننده‌اند، متخصصان تأکید می‌کنند که افزایش مصرف شکلات تلخ راه‌حل قطعی مقابله با پیری نیست. چرا که شکلات حاوی قند، چربی و کالری بالاست و زیاده‌روی در آن می‌تواند اثر معکوس داشته باشد.

دکتر رامی سعد، پژوهشگر اصلی این مطالعه، می‌گوید:

«اکنون پرسش بزرگ این است که چگونه می‌توان تعامل میان متابولیت‌های غذایی و ساختار ژنتیکی بدن را دقیق‌تر بررسی کرد. این مسیر می‌تواند به شناخت بهتر فرایند پیری و پیشگیری از بیماری‌های شایع منجر شود.»