«محمداکرم ابراهیمی» با نام جهادی «رئوف» جانشین تیپ امام رضا (ع) از لشکر فاطمیون، جهاد در راه خدا را از سال ۷۵ در سپاه محمد (ص) در افغانستان آغاز کرده بود و تجربه حضور در میادین مبارزه را از افغانستان داشت.

تخصص در کار تخریب از مهارتهایی بود که او در آموزشهای نظامیاش در سپاه محمد (ص) آموخت. تا جایی که مدتی این مهارت را به رزمندگان تازه کار آموزش میداد. همانجا هم بود که با سید حکیم آشنا شد و دوستیاش با او ادامه پیدا کرد و تا شهادت ادامه داشت.
رئوف بعداً به دعوت ابوحامد و سید حکیم وارد فاطمیون شد و حضور فعالی در این لشکر داشت تا نهایتاً سال گذشته در آذرماه ۹۶ توسط تروریستهای تکفیری در پاکسازی شهر البوکمال در استان دیرالزور سوریه به شهادت رسید.
در ایام شهادت این فرمانده خاکی فاطمیون بهانهای شد تا به با ذکر سیره اخلاقی شهید رئوف از زبان یکی از رزمندگان مدافع حرم، رشادت او روایت شود.
میگفتند رئوف هر بار که به دیدار حاج قاسم میرسید، رفتارش شبیه یک سرباز تمامقد در برابر فرماندهای الهی بود.
در یکی از عملیاتها، وقتی شرایط سخت شده بود و برخی نیروها خسته و دلنگران بودند، حاج قاسم با آرامش وارد مقر شد. رئوف جلو رفت، احترام گذاشت و با لبخند همیشگیاش گفت: «حاجی! بچهها محکم ایستادهاند، شما فقط بگویید چه لازم است.»
حاج قاسم دستی بر شانهاش گذاشت و گفت: «من به شما باور دارم؛ بچههای فاطمیون همیشه گرههای سخت را باز میکنند.»
بعدها برای بچهها بیان شد که ارزش این جمله حاج قاسم برای رئوف، از همه مدالهای دنیا بیشتر بود.
یاد و نام فرمانده مؤمن و نجیب فاطمیون، شهید «محمداکرم ابراهیمی» (رئوف)، گرامی و جاودانه باد که در سخنانی گفته بود «وظیفه انسان این است که اول خود را بشناسد، با شناخت خود، خدا را بشناسد، اعتقاد و ایمان کامل به شناختها داشته باشد، حد و حدود الهی را بشناسد. به حد و کمال انسانیت برسد، به خدا نزدیکتر و خلیفةالله شود؛ و بعد باید در مقابل کسانی که بر ضد حدود الهی فعالیت میکنند، بایستد.»
انتهای پیام/