قبح‌شکنی با «دوی ماراتن مناطق آزاد» برای عادی‌سازی بی‌حجابی در جزیره کیش

به گزارش خبرنگار فرهنگی صد آنلاین ، اتفاقی که صبح امروز در کیش رخ داد ــ برگزاری دوی ماراتن بیش از هزارنفری بانوان با پوشش دلخواه و بدون رعایت ضوابط رسمی ــ فقط یک مسابقه ورزشی نبود؛ یک رخداد رسانه‌ای بود که پیام آن، بسیار فراتر از خط پایان دویدن‌ها رفت. اینکه چنین رویدادی در یکی از مناطق آزاد کشور، آن هم با حضور جمع گسترده‌ای از شرکت‌کنندگان و بدون رعایت مقررات پوشش مصوب، برگزار شود و تلاش مسئولان محلی نیز برای لغو یا تغییر شکل آن بی‌نتیجه بماند، نشان می‌دهد با یک قبح‌شکنی هدفمند مواجهیم، نه یک خطای اجرایی ساده.

مناطق آزاد در سال‌های اخیر بارها تبدیل به محل آزمون و خطای برخی جریان‌های فرهنگی شده‌اند؛ جریانی که می‌کوشد «تفاوت مقررات» در این مناطق را دستاویزی برای تضعیف هنجارهای عمومی قرار دهد و در سایه نبود نظارت مؤثر، نوعی دوگانگی رفتاری را در کشور نهادینه کند. برگزاری یک ماراتن بانوان با پوشش دلخواه، دقیقاً در امتداد همین پروژه قرار می‌گیرد: عادی‌سازی بی‌حجابی از مسیر رویدادهای ورزشی و جمعی.

ورزش بانوان در ایران همواره مسیر رشد و افتخار بوده است، اما تبدیل این ظرفیت ارزشمند به محل تقابل فرهنگی، هم به اصل ورزش لطمه می‌زند و هم جامعه را دچار دوگانگی می‌کند. اگر ضوابط در کشور واحد است، چرا در مناطق آزاد باید امکان اجرای نسخه‌ای متفاوت از قواعد عمومی فراهم شود؟ و اگر مسئولان محلی واقعاً با چنین برنامه‌ای مخالف بودند، چگونه برگزارکنندگان توانستند از تمام لایه‌های نظارتی عبور کنند؟

این ماجرا یک هشدار روشن است:

بی‌توجهی به مدیریت فرهنگی در مناطق آزاد، به تدریج آن‌ها را به سکوی نمایش جریان‌هایی بدل می‌کند که هدف‌شان آزمون‌زدایی از ارزش‌های قانونی و اجتماعی کشور است.

تجربه نشان داده هرگاه یک هنجار عمومی در یک نقطه بی‌هزینه شکسته شود، به سرعت تبدیل به مطالبه رسانه‌ای و «حق جدید» در سایر نقاط می‌گردد. بنابراین مسئله امروز فقط «یک ماراتن بانوان» نیست؛ مسئله، مسیر خطرناک عادی‌سازی تدریجی بی‌حجابی در سایه رویدادهای ورزشی و جشنواره‌ای در مناطق آزاد است.

به‌نظر می‌رسد زمان آن رسیده که جایگاه فرهنگی مناطق آزاد بازتعریف شود. این مناطق می‌توانند پیشران اقتصاد باشند، اما نباید سکوی قبح‌شکنی فرهنگی شوند.